مجله میکروب شناسی پزشکی ایران

زمینه و اهداف: فراوانی گزارش‌شده‌ی انواع عفونت‌های بیمارستانی در کشور بسیار متفاوت است. به نظر می‌رسد مرور سامانمند و فراتحلیل مستندات مرتبط برآورد دقیقتری از مختصات این موضوع جهت سیاستگذاری­های صحیح ارائه دهد.  لذا هدف از این مقاله مرور سامانمند و فراتحلیل شیوع و عوامل عفونت‌های بیمارستانی در ایران می باشد.

مواد و روش کار: تمام مقاله‌ های منتشر شده در مجلات ایرانی و بین‌المللی، گزارش نهایی طرح ‌های پژوهشی و مقالات مرتبط ارایه شده در کنگره ‌ها و نیز پایان نامه ‌های دانشجویی، با استفاده از کلید واژه ‌های استاندارد و حساس مرور شدند. سپس تمام مقالات منتشر شده بین سال‌ های 91-76 که دارای معیارهای ورود بودند، پس از کنترل کیفی، با استفاده از مدل تصادفی وارد فرآیند فراتحلیل شدند.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهد بهترین برآورد از میزان شیوع کلی عفونت‌های بیمارستانی در ایران 43/30% است و شایع‌ترین عفونت‌های بیمارستانی، عفونت‌های تنفسی (4/39%)، عفونت‌های ادراری (88/23%)، باکتریمی (98/21%) و شایع‌ترین عوامل عفونی بیمارستانی سودوموناس آئروژینوزا (78/26%)، کلبسیلا (42/31%)، گونه‌های استافیلوکوک (6/23%) و اشریشیاکلی (93/30%) می‌باشند. هم‌چنین بین شیوع و عوامل یافته‌های پژوهش‌ها، یک عدم تجانس اساسی مشاهده گردید که با استفاده از روش متارگرسیونی عوامل اصلی ایجادکننده‌ی این عدم تجانس افراد مورد مطالعه، حجم نمونه‌ها، زمان مطالعه‌ها، جنسیت و میانگین سنی نمونه‌ها معرفی شدند.  

نتیجه‌گیری: مرور ساده ­ی مستندات مطالعه شده در این بررسی نشان می‌دهد که میزان شیوع انواع عفونت‌های بیمارستانی در ایران نسبتاً بالاست. از این رو  تدوین برنامه‌های کنترلی و آموزشی مناسب و مبتنی بر شواهد جهت کاهش میزان شیوع عفونت‌های بیمارستانی در ایران بایستی مدنظر سیاست‌گذاران امر قرار گیرد.