BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://ijmm.ir/article-1-394-fa.html
، رضا حسینی دوست1 ، زهره قلاوند2
2- گروه میکروبیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ،
زمینه و اهداف: یکی از مهمترین عفونتهای کودکان، عفونت دستگاه ادراری می باشد. به منظور پیشگیری از عوارض جدی عفونت ادراری در کودکان مانند افزایش فشار خون و نارسایی کلیه تشخیص قطعی و درمان فوری ضروری می باشد. از آنجایی که باکتریهای خانواده آنتروباکتریاسه عوامل شایع عفونت ادراری هستند، هدف از این مطالعه تعیین میزان فراوانی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتریها در کودکان مبتلا به عفونت ادراری می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه بر روی نمونه های ادرار کودکان مبتلا به عفونت ادراری بستری و سرپایی در بیمارستان مرکز طبی کودکان در طی یکسال انجام گرفت. نمونه های ادرار بر روی محیطهای انتخابی کشت داده شدند و ایزوله ها توسط تستهای بیوشیمیایی شناسایی شدند. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله ها توسط متد دیسک دیفیوژن بررسی شد.
یافته ها و بحث: از 1348 ادرار مثبت از نظر باکتری آنتروباکتریاسه، 1050 (77/89%) مورد مربوط به کودکان سرپایی و 298 (22/11%) مورد مربوط به بیماران بستری بودند. اشریشیا کلی با شیوع 76% شایعترین باکتری جدا شده در بین خانواده آنتروباکتریاسه بود. ایزوله های بالینی بیشترین حساسیت را در برابر آمیکاسین (93%) و پیپراسیلین-تازوباکتام (98%) و بیشترین مقاومت را در برابر سفالوتین (80%) داشتند. با توجه به فراوانی عفونتهای ادراری بویژه در کودکان زیر دو سال و جنس مونث و به منظور پیشگیری از عوارض وخیم آن، بررسی الگوی مقاومت منطقه ای و درمان بموقع باید انجام شود. جهت درمان تجربی عفونت های ادراری در کودکان آنتی بیوتیک های آمیکاسین و پیپراسیلین تازوباکتام توصیه می شود.
دریافت: 1393/10/6 | پذیرش: 1394/4/6 | انتشار الکترونیک: 1394/12/7
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
