سال 17، شماره 3 - ( خرداد - تیر 1402 )
جلد 17 شماره 3 صفحات 368-361 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abdulraheem Al-rawi O N, Subhi Naef Al-Omar N. Molecular Diagnosis and Phylogenetic Investigation of Entamoeba histolytica and Giardia intestinalis among Diarrheal Patients in Iraq. Iran J Med Microbiol 2023; 17 (3) :361-368
URL: http://ijmm.ir/article-1-2139-fa.html
URL: http://ijmm.ir/article-1-2139-fa.html
عبدلرحمان الراوی اولا نصرت، سوبحی نائف العمر نجاح. تشخیص مولکولی و بررسی فیلوژنتیک Entamoeba histolytica و Giardia intestinalis در بیماران اسهالی در عراق. مجله میکروب شناسی پزشکی ایران. 1402; 17 (3) :361-368
1- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه موصل، موصل، عراق ، ola.21scp87@student.uomosul.edu.iq
2- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه موصل، موصل، عراق
2- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه موصل، موصل، عراق
چکیده: (1580 مشاهده)
زمینه و اهداف: Entamoeba histolytica و Giardia intestinalis دو انگل رایج مرتبط با عفونت‌های گوارشی و بیماری‌های اسهالی در سراسر جهان هستند. این مطالعه به بررسی شیوع، خصوصیات مولکولی و روابط فیلوژنتیکی E. histolytica و G. intestinalis در بیماران مبتلا به اسهال و اختلالات روده در بیمارستان‌های سراسر عراق پرداخت.
مواد و روش کار: نمونه‌های مدفوع از افرادی که علائم گوارشی داشتند جمع‌آوری شد و یک معاینه میکروسکوپی برای غربالگری وجود E. histolytica و G. intestinalis انجام شد. DNA از نمونه های مثبت استخراج شد و تکثیر PCR با هدف قرار دادن ژن ۱۶S rRNA برای E. histolytica و ژن تریوز فسفات ایزومراز (TPI) برای G. intestinalis انجام شد. محصولات PCR به دست آمده تحت الکتروفورز ژل آگارز قرار گرفتند، خالص شدند و توالی یابی شدند. درختان فیلوژنتیک با استفاده از روش حداکثر درستنمایی بر اساس مدل Tamura-Nei ساخته شدند و تجزیه و تحلیل بوت استرپ انجام شد.
یافته ها: از بین نمونه‌های مورد مطالعه، (۸۵=n) ۲۷/۸ درصد E. histolytica و (n=۶۰) ۱۹/۶ درصد G. intestinalis مثبت بودند. تجزیه و تحلیل توالی حضور E. histolytica و G. intestinalis با تطبیق توالی های به دست آمده با آنهایی که در بانک ژن NCBI موجود است را تایید کرد. تجزیه و تحلیل فیلوژنتیک تنوع ژنتیکی و ارتباط جدایه های E. histolytica و G. intestinalis را نشان داد. الگوهای خوشه‌بندی خاص برای جمعیت عراق مشاهده شد که نشان‌دهنده پویایی انتقال منطقه‌ای بالقوه است.
نتیجه‌گیری: این مطالعه بینش‌های ارزشمندی در مورد شیوع، خصوصیات مولکولی و روابط فیلوژنتیکی E. histolytica و G. intestinalis در بیماران عراقی مبتلا به اسهال و اختلالات روده ارائه می‌کند.
واژه‌های کلیدی: انتامبا هیستولیتیکا، ژیاردیا روده ای، اسهال، اختلالات روده، خصوصیات مولکولی، آنالیز فیلوژنتیک
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
انگل شناسی پزشکی
دریافت: 1402/3/11 | پذیرش: 1402/4/27 | انتشار الکترونیک: 1402/5/4
دریافت: 1402/3/11 | پذیرش: 1402/4/27 | انتشار الکترونیک: 1402/5/4
فهرست منابع
1. Wong LW, Ong KS, Khoo JR, Goh CB, Hor JW, Lee SM. Human intestinal parasitic infection: a narrative review on global prevalence and epidemiological insights on preventive, therapeutic and diagnostic strategies for future perspectives. Expert Rev Gastroenterol Hepatol. 2020;14(11):1093-105. [DOI:10.1080/17474124.2020.1806711] [PMID]
2. World Health Organization. Global progress report on HIV, viral hepatitis and sexually transmitted infections, 2021: accountability for the global health sector strategies 2016-2021: actions for impact. 2021.
3. Fauziah N, Aviani JK, Agrianfanny YN, Fatimah SN. Intestinal parasitic infection and nutritional status in children under five years old: a systematic review. Trop Med Infect Dis. 2022;7(11):371. [DOI:10.3390/tropicalmed7110371] [PMID] [PMCID]
4. Alasil SM, Abdullah KA. An Epidemiological Review on Emerging and Re-Emerging Parasitic Infectious Diseases in Malaysia. Open Microbiol J. 2019;13(1): 112-20. [DOI:10.2174/1874285801913010112]
5. Sengupta P, Chakraborty A. Infection of the gastrointestinal tract: Giardiasis and amoebiasis. InViral, Parasitic, Bacterial, and Fungal Infections. 2023, Academic Press: Elsevier. p. 365-373. [DOI:10.1016/B978-0-323-85730-7.00013-8]
6. Khurana S, Gur R, Gupta N. Chronic diarrhea and parasitic infections: Diagnostic challenges. Indian J Med Microbiol. 2021;39(4):413-6. [DOI:10.1016/j.ijmmb.2021.10.001] [PMID]
7. Othman N, Ujang JA, Ng YL, Kumarasamy G, Noordin R. Amebiasis. In Molecular Advancements in Tropical Diseases Drug Discovery: Chapter 1 - Amebiasis. 2020, Academic Press: Elsevier. p. 1-19. [DOI:10.1016/B978-0-12-821202-8.00001-3]
8. Alia RA, Sadia N, Shammy NP, Tithy FA, Shelim R, Parvin R. Diarrhoeal Disease in Relation to Childhood Malnutrition and Its Impact on Socio-economic Condition in Emerging Countries Like Bangladesh. J Pediatr Perinatol Child Health. 2022; 6(3):370-9.
9. Atabati H, Kassiri H, Shamloo E, Akbari M, Atamaleki A, Sahlabadi F, et al. The association between the lack of safe drinking water and sanitation facilities with intestinal Entamoeba spp infection risk: A systematic review and meta-analysis. PloS One. 2020;15(11):e0237102. [DOI:10.1371/journal.pone.0237102] [PMID] [PMCID]
10. Al-Hasheme IH, Al-Tammime TA, Al-Morshidy KA. Study of some hematological and immunological parameters associated with the infection of intestinal parasites in the holy city of Kerbala, Iraq. Ann Trop Med Health. 2020;23:207-31. [DOI:10.36295/ASRO.2020.231207]
11. Falah AK, Almosawey H, Hameed R, Alhussain B, Ayit A, Al-Ibraheemi M, et al. Prevalence of Entamoeba histolytica and Giardia lamblia Associated with Infectious Diarrhea in Al-Shomally Population, Babil, Iraq. Biomed Biotechnol Res J. 2019;3(4):245. [DOI:10.4103/bbrj.bbrj_112_19]
12. Hussein, R. A., M. J. Shaker, and H. A. Majeed, Prevalence of intestinal parasitic infections among children in Baghdad City. Journal of College of Basic Education, 2011, 71, p. 130-147. Hussein RA, Shaker MJ, Majeed HA. Prevalence of intestinal parasitic infections among children in Baghdad City. J Coll Basic Educ. 2011;71:130-47.
13. Katagiri S, Oliveira-Sequeira TC. Comparison of three concentration methods for the recovery of canine intestinal parasites from stool samples. Exp Parasitol. 2010;126(2):214-6. [DOI:10.1016/j.exppara.2010.04.027] [PMID]
14. Köller T, Hahn A, Altangerel E, Verweij JJ, Landt O, Kann S, et al. Comparison of commercial and in-house real-time PCR platforms for 15 parasites and microsporidia in human stool samples without a gold standard. Acta Trop. 2020;207:105516. [DOI:10.1016/j.actatropica.2020.105516] [PMID]
15. Van den Bossche D, Cnops L, Verschueren J, Van Esbroeck M. Comparison of four rapid diagnostic tests, ELISA, microscopy and PCR for the detection of Giardia lamblia, Cryptosporidium spp. and Entamoeba histolytica in feces. J Microbiol Methods. 2015;110:78-84. [DOI:10.1016/j.mimet.2015.01.016] [PMID]
16. Momčilović S, Cantacessi C, Arsić-Arsenijević V, Otranto D, Tasić-Otašević S. Rapid diagnosis of parasitic diseases: current scenario and future needs. Clin Microbiol Infect. 2019;25(3):290-309. [DOI:10.1016/j.cmi.2018.04.028] [PMID]
17. Mejia R, Vicuna Y, Broncano N, Sandoval C, Vaca M, Chico M, et al. A novel, multi-parallel, real-time polymerase chain reaction approach for eight gastrointestinal parasites provides improved diagnostic capabilities to resource-limited at-risk populations. Am J Trop Med Hyg. 2013;88(6):1041. [DOI:10.4269/ajtmh.12-0726] [PMID] [PMCID]
18. Shafi A, Farooq U, Akram K, Khan MZ, Hayat Z, Hayat K. Molecular epidemiology of foodborne diseases. Sequencing Technologies in Microbial Food Safety and Quality. 2021, CRC Press: Boca Raton, FL, USA. P. 109-54. [DOI:10.1201/9780429329869-4] [PMID] [PMCID]
19. Khairnar K, Parija SC. A novel nested multiplex polymerase chain reaction (PCR) assay for differential detection of Entamoeba histolytica, E. moshkovskii and E. dispar DNA in stool samples. BMC Microbiol. 2007;7(1):1-9. [DOI:10.1186/1471-2180-7-47] [PMID] [PMCID]
20. Hamzah Z, Petmitr S, Mungthin M, Leelayoova S, Chavalitshewinkoon-Petmitr P. Differential Detection of Entamoeba histolytica, Entamoeba dispar, and Entamoeba moshkovskii by a Single-Round PCR Assay. J Clin Microbiol. 2006;44(9): 3196-200. [DOI:10.1128/JCM.00778-06] [PMID] [PMCID]
21. Sulaiman IM, Fayer R, Bern C, Gilman RH, Trout JM, Schantz PM, et al. Triosephosphate Isomerase Gene Characterization and Potential Zoonotic Transmission of Giardia duodenalis. Emerging Infect Dis. 2003;9(11):1444-52. [DOI:10.3201/eid0911.030084] [PMID] [PMCID]
22. Dhubyan Mohammed Zaki Z. Prevalence of Entamoeba histolytica and Giardia Lamblia Associated with Diarrhea in Children referring to lbn Al-Atheer Hospital in Mosul, Iraq. Arch Razi Inst. 2022;77(1):73-9.
23. Kareem Kadhim D, Abdulsalam Hraija B, Aqeele G. Molecular-Genotyping Detection of Entamoeba histolytica in Diarrheic Patients. Arch Razi Inst. 2023;78(1):337-43.
24. Hasan HK, Mero WMS, Mohammed AB. Prevalence of amoebiasis and associated risk factors among population in Duhok city, Kurdistan Region, Iraq. J Infect Dev Ctries. 2023;17(4):542-9. [DOI:10.3855/jidc.17478] [PMID]
25. Chalabi KN. A meta-analysis of Entamoeba histolytica/dispar in Iraq. bioRxiv. 2018:435495. [DOI:10.1101/435495]
26. Wong SS, Fung KS, Chau S, Poon RW, Wong SC, Yuen KY. Molecular diagnosis in clinical parasitology: when and why?. Exp Biol Med. 2014; 239(11):1443-60. [DOI:10.1177/1535370214523880] [PMID]
27. Alhayali NS, Al-Amery AM, Hasan MH. DETECTION OF Giardia intestinals IN HUMAN, CALVES AND WATER SUPPLIES BY TRADITIONAL AND MOLECULAR METHODS AT BAGHDAD CITY, IRAQ. Iraqi J Agric Sci. 2020;51(5):1428-35. [DOI:10.36103/ijas.v51i5.1153]
28. Arshad S, Khatoon N, Warind JA, Khan A, Waheed S, Khan W. The prevalence of human intestinal protozoal and helminthic infection in Karachi. Int J Biol Biotechnol. 2019;16(2):319-23.
29. Eslamirad Z, Hajihossein R, Moslemi A. An Overview on the Main Assemblages and Sub-assemblages of Giardia intestinalis in the Western Half of Iran. Shiraz E-Med J. 2022;23(10):e116536. [DOI:10.5812/semj-116536]
30. Alasadiy YD, Gatea EA, Eabaid FA. Genotypes of from different Hosts and their Giardia lamblia Physiological Effects: A Review. Indian J Ecol. 2022; 49 Special Issue(18):188-191.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
