زمینه و اهداف: به دنبال شیوع SARS-CoV (سندرم شدید و حاد تنفسی کروناویروس) در سال ۲۰۰۲ و شیوع سندرم تنفسی کرونا ویروس خاورمیانه (MERS-CoV) در سال ۲۰۱۲ ، با گسترش سریع کرونا ویروس جدید کرونا (COVID-۱۹) در سال ۲۰۱۹ روبرو هستیم.تعدد شیوع ویروس و همچنین گستردگی شیوع آن نیازمند طراحی دارو و واکسن در کمترین زمان ممکن دارد. این امر امکان پذیر نیست مگر با استفاده از ابزارهای بیوانفورماتیک. در این مطالعه ، اتصال داروهای مؤثر بر RNA پلیمراز به ساختار RNA پلی مراز وابسته به RNA متعلق بهSARS-CoV-۲ با روش داکینگ مولکولی، شبیه سازی گردیده است.
مواد و روش کار: ساختار داروهای مورد استفاده در درمان COVID-۱۹ و ساختارهای مشابه آنها از بانک اطلاعاتی drugbank دریافت شده است. سپس توسط نرم افزار AutoDock Vina ، داکینگ مولکولی انجام گرفت. ساختار دارویی که منفی ترین انرژی پیوند را داشت، در جایگاه اختصاصی تر، دوباره داک شد. سرانجام ، اسیدهای آمینه درگیر در اتصال توسط نرم افزار Discovery Studio مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: در شرایط کامپیوتری(insillico)، دارویRifabutin بهترین عملکرد را برای اتصال به RNA پلی مراز وابسته به RNA متعلق بهSARS-CoV-۲ داشت و محل اتصال مشخص شده برای این دارو با محل اتصال نشان داده شده در پایگاه داده PDB متفاوت بود.
نتیجهگیری: تحقیقات بیشتر در مورد Rifabutin می تواند کلید اصلی کشف داروهای جدید برای COVID-۱۹ باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |