سال 13، شماره 2 - ( خرداد - تیر 1398 )
جلد 13 شماره 2 صفحات 101-89 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Asadi N, Hazrati Tappeh K, Yousefi E, Khademvatan S. Differentiation of prevalent parasite from artifacts in parasitology laboratory. Iran J Med Microbiol 2019; 13 (2) :89-101
URL: http://ijmm.ir/article-1-842-fa.html
URL: http://ijmm.ir/article-1-842-fa.html
اسدی نگار، حضرتی تپه خسرو، یوسفی الهام، خادم وطن شهرام. افتراق انگل‌های شایع از آرتیفکت‌ها در آزمایشگاه انگل‌شناسی. مجله میکروب شناسی پزشکی ایران. 1398; 13 (2) :89-101
نگار اسدی1 
، خسرو حضرتی تپه1 ، الهام یوسفی2 ، شهرام خادم وطن 3
، خسرو حضرتی تپه1 ، الهام یوسفی2 ، شهرام خادم وطن 3
1- گروه انگل شناسی و قارچ شناسی ومرکز تحقیقات سلولی و ملکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ایران
2- گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
3- گروه انگل شناسی و قارچ شناسی ومرکز تحقیقات سلولی و ملکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ایران ، khademvatan@yahoo.com
2- گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
3- گروه انگل شناسی و قارچ شناسی ومرکز تحقیقات سلولی و ملکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ایران ، khademvatan@yahoo.com
چکیده: (10729 مشاهده)
یکی از مشکلات رایج در آزمایشگاه انگل‌شناسی پزشکی، افتراق انگل‌ها از سایر عناصر موجود در مدفوع و مایعات بدن است که اصطلاحا «آرتیفکت» نام‌گذاری شده‌اند. درحالت کلی به عوامل زنده و غیر زنده‌ای که به هر طریقی درون نمونه بالینی قرار گرفته و به علت شباهت احتمالی با ارگانیسم های انگلی، آزمایشگاه را دچار اشتباه در تشخیص کند، آرتیفکت گفته می‌شود.
آرتیفکت‌ها جزء جدایی ناپذیر فرایند تشخیص هستند و از عوامل خطای رایج در آزمایشگاه هستند. افتراق آنها از عوامل انگلی پاتوژن با تشخیص درست انجام می‌شود که منجر به درمان مناسب عفونت های انگلی می‌شود.
همان‌طور که معمولا هر تکنسین بی تجربه، اغلب یک مخمر یا سایر سلول‌های گیاهی را به اشتباه به عنوان آمیب شناسائی نموده یا پلاکتی را به عنوان انگل مالاریا می‌پندارد، احتمالا در شناسائی ارگانیسم های انگلی که واقعا در نمونه مدفوع وجود دارد، ناموفق باشد.
عمده‌ترین شکل‌هایی که موجب سردرگمی و تشخیص غلط در آزمایشگاه انگل‌شناسی می‌شوند، اسپورها، قطرات چربی، مخمرها، گلبول قرمز و ماکروفاژها هستند. در مقایسه با سایر بخش‌های آزمایشگاه تشخیص طبی توجه به‌این اشکال در بخش انگل‌شناسی کمتر است که پیامد آن، گزارش نتایج مثبت کاذب، درمان اشتباه و آسیب بیماراست. شناسایی، معرفی و افتراق آرتیفکت‌ها برای پرسنل آزمایشگاه‌ها، به ویژه افراد بی تجربه، عامل مهمی در تشخیص درست است. درمطالعۀ حاضر، نکات تشخیصی کلیدی ارگانیسم‌های انگلی وافتراق آرتیفکت‌ها از آن ها و همچنین دسته بندی آرتیفکت‌ها انجام شده است.
آرتیفکت‌ها جزء جدایی ناپذیر فرایند تشخیص هستند و از عوامل خطای رایج در آزمایشگاه هستند. افتراق آنها از عوامل انگلی پاتوژن با تشخیص درست انجام می‌شود که منجر به درمان مناسب عفونت های انگلی می‌شود.
همان‌طور که معمولا هر تکنسین بی تجربه، اغلب یک مخمر یا سایر سلول‌های گیاهی را به اشتباه به عنوان آمیب شناسائی نموده یا پلاکتی را به عنوان انگل مالاریا می‌پندارد، احتمالا در شناسائی ارگانیسم های انگلی که واقعا در نمونه مدفوع وجود دارد، ناموفق باشد.
عمده‌ترین شکل‌هایی که موجب سردرگمی و تشخیص غلط در آزمایشگاه انگل‌شناسی می‌شوند، اسپورها، قطرات چربی، مخمرها، گلبول قرمز و ماکروفاژها هستند. در مقایسه با سایر بخش‌های آزمایشگاه تشخیص طبی توجه به‌این اشکال در بخش انگل‌شناسی کمتر است که پیامد آن، گزارش نتایج مثبت کاذب، درمان اشتباه و آسیب بیماراست. شناسایی، معرفی و افتراق آرتیفکت‌ها برای پرسنل آزمایشگاه‌ها، به ویژه افراد بی تجربه، عامل مهمی در تشخیص درست است. درمطالعۀ حاضر، نکات تشخیصی کلیدی ارگانیسم‌های انگلی وافتراق آرتیفکت‌ها از آن ها و همچنین دسته بندی آرتیفکت‌ها انجام شده است.
نوع مطالعه: مقاله مروری |
موضوع مقاله:
انگل شناسی پزشکی
دریافت: 1397/3/21 | پذیرش: 1398/5/23 | انتشار الکترونیک: 1398/6/24
دریافت: 1397/3/21 | پذیرش: 1398/5/23 | انتشار الکترونیک: 1398/6/24
فهرست منابع
1. Arbabi M, Talari S. Intestinal parasites in student of Kashan university of medical sciences. Journal of Ilam University of Medical Sciences. 2004:44-5.
2. Bundy D, Hall A, Medley G, Savioli L. Evaluating measures to control intestinal parasitic infections. 1992.
3. Musaiger A. Intestinal parasitic infections among school children in Bahrain. Journal of tropical pediatrics. 1989;35(1):45-6. [DOI:10.1093/tropej/35.1.45] [PMID]
4. Heitman J. Mandell, Douglas, and Bennett's principles and practice of infectious diseases. Mycopathologia. 2000 Aug 25;149(1):47-8.
5. Montresor A, Crompton DW, Hall A, Bundy D, Savioli L, Organization WH. Guidelines for the evaluation of soil-transmitted helminthiasis and schistosomiasis at community level: a guide for managers of control programmes. 1998.
6. MoghateliM, Gorgipur M, Mohamadzade M, Rahimi Pordanjani S, Namrudi J, Soleymani M. Frequency of intestinal parasitic infections in the Dashti county (Bushehr province) during 2009 to 2014. Navid No. 2015;17(59):15-21.
7. Garcia LS AL. Diagnostic Parasitology. ed2.1979.
8. Smith JW MR, Ash LR, Melvin DM, Orihel TC, Thompson JH. Diagnostic Medical Parasitology: Intestinal Protozoa 1976.
9. http://www.provlab.ab.ca/webbug/parasite/artifact/intro.htm.
10. Parija S, Bhattacharya S, Padhan P, Shivaprakash M. Evaluation of Formalin-Acetone Sedimentation in the Concentration of Stool for Intestinal Parasites. Tropical doctor. 2003;33(3):163-4. [DOI:10.1177/004947550303300315] [PMID]
11. Truant AL, Elliott SH, Kelly MT, Smith JH. Comparison of formalin-ethyl ether sedimentation, formalin-ethyl acetate sedimentation, and zinc sulfate flotation techniques for detection of intestinal parasites. Journal of clinical microbiology. 1981;13(5):882-4.
12. Ramsay A, Gillespie S, Mnzava T, Ngowi F, Fox R. A field evaluation of the formol-detergent method for concentrating faecal parasites. The Journal of tropical medicine and hygiene. 1991;94(3):210-3.
13. Neimeister R, Logan AL, Gerber B, Egleton J, Kleger B. Hemo-De as substitute for ethyl acetate in formalin-ethyl acetate concentration technique. Journal of clinicalmicrobiology. 1987;25(2):425-6.
14. Young KH, Bullock SL, Melvin DM, Spruill CL. Ethyl acetate as a substitute for diethyl ether in the formalin-ether sedimentation technique. Journal of clinical microbiology. 1979;10(6):852-3.
15. Fritsche TR, Selvarangan R. Medical parasitology. Henry's Clinical Diagnosis and Management by Laboratory Methods 22nd ed Philadelphia, Pa: Saunders Elsevier. 2011. [DOI:10.1016/B978-1-4377-0974-2.00062-2]
16. Madico G, Quinn TC, Rompalo A, McKee KT, Gaydos CA. Diagnosis of Trichomonas vaginalisInfection by PCR UsingVaginal Swab Samples. Journal of clinical microbiology. 1998;36(11):3205-10.
17. Draper D, Parker R, Patterson E, Jones W, Beutz M, French J, et al. Detection of Trichomonas vaginalis in pregnant women with the InPouch TV culture system. Journal of clinical microbiology. 1993;31(4):1016-8.
18. de Hoog GS CG, Figueras MJ. Atlas ofclinical fungi. 2001.
19. Winn W AS JW, Koneman E,, Procop G SP,woods, allen. . Koneman's color atlas and textbook of diagnostic2006.
20. Pherson RA PM. Henry's clinicaldiagnosis and management by laboratorymethods. 2011.
21. Gourguechon S, Holt LJ, Cande WZ. The Giardia cell cycle progresses independently of the anaphase-promoting complex. J Cell Sci. 2013;126(10):2246-55. [DOI:10.1242/jcs.121632] [PMID] [PMCID]
22. www.cdc.gov/parasites/.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
