سال 4، شماره 3 - ( پاییز 1389 )
جلد 4 شماره 3 صفحات 70-64 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mahmoudi R, Ehsani َ. Evaluation of the survival Listeria monocytogenes during the manufacture, ripening, and storage process of probiotic Iranian white cheese. Iran J Med Microbiol 2010; 4 (3) :64-70
URL: http://ijmm.ir/article-1-41-fa.html
URL: http://ijmm.ir/article-1-41-fa.html
محمودی رزاق، احسانی علی. ارزیابی بقاء لیستریا منوسیتوژنز طی فرآیند تولید، رسیدن و نگهداری پنیر سفید پروبیوتیک‌دار ایرانی. مجله میکروب شناسی پزشکی ایران. 1389; 4 (3) :64-70
1- گروه بهداشت مواد غذایی و آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز
2- گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه
2- گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه
چکیده: (16589 مشاهده)
زمینه و اهداف: افزایش بیماری های غذازاد، همراه با مشکلات اجتماعی و اقتصادی حاصل از آن، سبب انجام تحقیقات گسترده برای تولید غذای سالم و توسعه عوامل ضدمیکربی جدید شد. کاربرد پروبیوتیک ها و باکتریوسین ها، به عنوان افزودنی های بیولوژیک گسترده، حائز اهمیت می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی رفتار رشد لیستریا منوسیتوژنز و تعیین ماندگاری لاکتوباسیلوس کازئی در پنیر سفید پروبیوتیک ایرانی بود.
روش بررسی: رشد لیستریا منوسیتوژنز و ماندگاری باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی در مراحل مختلف تولید، رسیدن و نگهداری پنیر سفید ایرانی با استفاده از محیط‌های کشت اختصاصی (PALCAM Listeria agar، MRS agar) ارزیابی شد.
یافته ها: تیمار پنیر دارای پروبیوتیک و فاقد آغازگر (استارتر) از بیشترین تاثیر بر رشد لیستریا منوسیتوژنز در مقایسه با سایر تیمارها برخوردار بود. میزان کاهش آن در این تیمار در انتهای دوره نگهداری 96/2 لگاریتم بیش از گروه کنترل بود. همچنین در تیمار پنیر شاهد در مقایسه با تیمار پنیر حاوی لیستریا منوسیتوژنز ماندگاری باکتری پروبیوتیک به‌میزان 35/0 لگاریتم بیشتر بود.
نتیجه گیری: شمارش لیستریا منوسیتوژنز درطول دوره رسیدن پنیر سفید پروبیوتیک دار کاهش یافت، اما در پنیر سفید پروبیوتیک دار بقاء می یابد. شمارش باکتری پروبیوتیک در طول دوره رسیدن پنیر سفید تنزل یافت اما میزان آن در انتهای دوره رسیدن و نگهداری به کمتر از cfu/g 106 نرسید، که مطابق با میزان توصیه شده برای مواد غذایی عملگرا (Functional Foods) می باشد.
روش بررسی: رشد لیستریا منوسیتوژنز و ماندگاری باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس کازئی در مراحل مختلف تولید، رسیدن و نگهداری پنیر سفید ایرانی با استفاده از محیط‌های کشت اختصاصی (PALCAM Listeria agar، MRS agar) ارزیابی شد.
یافته ها: تیمار پنیر دارای پروبیوتیک و فاقد آغازگر (استارتر) از بیشترین تاثیر بر رشد لیستریا منوسیتوژنز در مقایسه با سایر تیمارها برخوردار بود. میزان کاهش آن در این تیمار در انتهای دوره نگهداری 96/2 لگاریتم بیش از گروه کنترل بود. همچنین در تیمار پنیر شاهد در مقایسه با تیمار پنیر حاوی لیستریا منوسیتوژنز ماندگاری باکتری پروبیوتیک به‌میزان 35/0 لگاریتم بیشتر بود.
نتیجه گیری: شمارش لیستریا منوسیتوژنز درطول دوره رسیدن پنیر سفید پروبیوتیک دار کاهش یافت، اما در پنیر سفید پروبیوتیک دار بقاء می یابد. شمارش باکتری پروبیوتیک در طول دوره رسیدن پنیر سفید تنزل یافت اما میزان آن در انتهای دوره رسیدن و نگهداری به کمتر از cfu/g 106 نرسید، که مطابق با میزان توصیه شده برای مواد غذایی عملگرا (Functional Foods) می باشد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
بیوتکنولوژی میکروبی
دریافت: 1392/8/6 | پذیرش: 1392/8/19 | انتشار الکترونیک: 1392/8/19
دریافت: 1392/8/6 | پذیرش: 1392/8/19 | انتشار الکترونیک: 1392/8/19
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
