مجله میکروب شناسی پزشکی ایران

زمینه و اهداف: با توجه به اهمیت گزارش‌های فراوان از عفونت‌های ناشی از اسینتوباکتر بومانی مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف در سال‌های اخیر در کشورمان، این مطالعه باهدف تعیین مقاومت پادزیستی و تعیین فراوانی ژنهای کد کننده ی بتالاکتامازهای PERو VEB در  ایزوله ی اسینتوباکتر بومانی از بیماران بیمارستان­های تهران با روش PCR  انجام شد.

مواد و روش کار: 100 ایزوله ی بالینی اسینتوباکتر بومانی جمع آوری شده از بیمارستان های مختلف شهر تهران طی یک سال، با استفاده از محیط های کشت اختصاصی و تست های بیوشیمیایی شناسایی شدند. آنتی بیوگرام با 11 پادزیست مختلف با روش انتشار دیسک (Disk diffusion) بر اساس دستورالعمل CLIS انجام شد. در مرحله ی بعد MIC پادزیست های سفی پیم و سفتازیدیم انجام و جهت شناسایی سویه های مولد ESBL روش دیسک ترکیبی مورد استفاده قرار گرفت. در نهایت برای بررسی شیوع ژنهای بتالاکتاماز  PERو VEB با استفاده از پرایمرهای اختصاصی،PCR  انجام گردید.

یافته‌ها: نتایج آنتی بیوگرام نشان داد که بیشترین مقاومت به ترتیب مربوط به پادزیست های آمیکاسین و سفی پیم و کمترین مقاومت مربوط به پادزیست پلی میکسین B بود. میزان مقاومت چند دارویی در این سویه ها حدود 70% و  از مجموع ایزوله های مورد مطالعه حداقل غلظت بازدارنده نسبت به سفتازیدیم در 84% از نمونه ها   128    MIC≥  μg/ml و نسبت به سفی پیم در 91% از نمونه ها   128    MIC≥  μg/mlبود.  برطبق نتایج آزمون دیسک ترکیبی نیز20% سویه ها مولد آنزیم بتالاکتاماز وسیع الطیف بودند. نتایج PCR جهت شناسایی سویه های حاوی ژن های مقاومت نشان داد که  ژن های PER  و VEB به ترتیب 47% و32%  است.

نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه ژنهای PER  و VEB در این باکتری شناسائی شده و امکان انتقال آنها به دیگر باکتریها وجود دارد، لذا توصیه می گردد در الگو مصرف آنتی بیوتیک ها تجدید نظر گردد و به معیارهای کنترل عفونت‌های بیمارستانی توجه  بیشتر شود.