سال 7، شماره 2 - ( تابستان 1392 )
جلد 7 شماره 2 صفحات 26-20 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Momeni Mofrad S, Goudarzi , G, Shakib P, Nowroozi J. Prevalence of aac(3)-IIa gene among clinical isolates of uropathogenic Escherichia coli in Delfan, Lorestan. Iran J Med Microbiol 2013; 7 (2) :20-26
URL: http://ijmm.ir/article-1-264-fa.html
URL: http://ijmm.ir/article-1-264-fa.html
مومنی مفرد سمیه، گودرزی غلامرضا، شکیب پگاه، نوروزی جمیله. بررسی فراوانی ژن aac(3)-IIa در ایزوله‌های بالینی اشریشیا کلی جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت ادراری در شهرستان دلفان لرستان در سال 1389. مجله میکروب شناسی پزشکی ایران. 1392; 7 (2) :20-26
سمیه مومنی مفرد1 
، غلامرضا گودرزی 2، پگاه شکیب3 ، جمیله نوروزی1
، غلامرضا گودرزی 2، پگاه شکیب3 ، جمیله نوروزی1
1- گروه میکروب شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات تهران
2- گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران ،Goudarzi.gh@gmail.com
3- گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان
2- گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران ،
3- گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان
چکیده: (59023 مشاهده)
زمینه و اهداف: آمینوگلیکوزیدها طیف وسیعی از پادزیست‌های باکتری کش مفید علیه سویه‌های بیماری زای ادراری اشریشیا کلی می باشند مهم‌ترین سازوکار مقاومت به این پادزیست‌ها ناشی از آنزیم‌های تغییردهنده آمینوگلیکوزیدها مانند آمینوگلیکوزید استیل ترانسفرازهاست (ACs). هدف از این مطالعه، تعیین الگوی حساسیت میکروبی آمینوگلیکوزیدها و تعیین فراوانی ژن aac(3)-IIaدر بین ایزوله‌های اشریشیا کلی جمع‌آوری شده از شهرستان دلفان لرستان در سال 1389 بود.
مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی، در یک دوره 5 ماهه از تیرماه تا آبان ماه 1389، 100 ایزوله اشریشیا کلی یوروپاتوژن از بیماران بستری در بیمارستان ابن‌سینای شهرستان دلفان لرستان جمع‌آوری شد. الگوی حساسیت ایزوله‌ها با روش انتشار از دیسک بر اساس دستورالعمل های CLSI نسبت به پادزیست های جنتامیسین، کانامایسین، آمیکاسین، نئومایسین، نیتروفورانتوئین، تتراسایکلین، آمپی-سیلین، ایمی پنم، سفتازیدیم، تری متوپریم-سولفامتوکسازول و سیپروفلوکساسین مشخص گردید. فراوانی ژن aac(3)-IIa در بین ایزوله ها به روش PCR تعیین و ارتباط بین فنوتیپ مقاومت به آمینوگلیکوزیدها و حضور این ژن بررسی گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 16 و آزمون Chi-squared مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در همه موارد، P<0.05 معنی‌دار تلقی گردید. یافته‌ها: در بین 100 ایزوله مورد آزمایش، بیش‌ترین مقاومت به آمپی سیلین دیده شد (85%)؛ هیچ مقاومتی نسبت به ایمی پنم مشاهده نگردید. همچنین 60% نمونه‌ها حداقل نسبت به یکی از آمینوگلیکوزیدهای مورد آزمایش مقاوم بودند که میزان مقاومت نسبت به این پادزیست به صورت زیر بود: جنتامیسین 39%، نئومایسین 31%، کانامایسین 26% و آمیکاسین 1%. از میان ایزوله‌های بررسی‌شده، 44 ایزوله (44%) ژن aac(3)-IIa را با خود حمل می‌کردند که در این میان بیش‌ترین حضور ژن (36 ایزوله، 92.3%) در بین ایزوله‌های با فنوتیپ مقاومت به جنتامیسین (39 ایزوله، 39%) بود.
نتیجه‌گیری: بر پایه یافته‌های ما، در مواردی که عفونت های مجاری ادراری به طور تجربی درمان می‌شوند استفاده ازپادزیست هایی مانند نیتروفورانتوئین، آمیکاسین یا ایمی پنم برای دستیابی به درمان موثر عفونت توصیه می‌شود. به علاوه، توزیع نسبتاً وسیع ژن aac(3)-IIa در منطقه، باعث نگرانی توسعه مقاومت علیه آمینوگلیکوزیدهای موثری چون جنتامیسین، توبرامیسین و غیره در آینده خواهد شد.
مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی، در یک دوره 5 ماهه از تیرماه تا آبان ماه 1389، 100 ایزوله اشریشیا کلی یوروپاتوژن از بیماران بستری در بیمارستان ابن‌سینای شهرستان دلفان لرستان جمع‌آوری شد. الگوی حساسیت ایزوله‌ها با روش انتشار از دیسک بر اساس دستورالعمل های CLSI نسبت به پادزیست های جنتامیسین، کانامایسین، آمیکاسین، نئومایسین، نیتروفورانتوئین، تتراسایکلین، آمپی-سیلین، ایمی پنم، سفتازیدیم، تری متوپریم-سولفامتوکسازول و سیپروفلوکساسین مشخص گردید. فراوانی ژن aac(3)-IIa در بین ایزوله ها به روش PCR تعیین و ارتباط بین فنوتیپ مقاومت به آمینوگلیکوزیدها و حضور این ژن بررسی گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 16 و آزمون Chi-squared مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در همه موارد، P<0.05 معنی‌دار تلقی گردید. یافته‌ها: در بین 100 ایزوله مورد آزمایش، بیش‌ترین مقاومت به آمپی سیلین دیده شد (85%)؛ هیچ مقاومتی نسبت به ایمی پنم مشاهده نگردید. همچنین 60% نمونه‌ها حداقل نسبت به یکی از آمینوگلیکوزیدهای مورد آزمایش مقاوم بودند که میزان مقاومت نسبت به این پادزیست به صورت زیر بود: جنتامیسین 39%، نئومایسین 31%، کانامایسین 26% و آمیکاسین 1%. از میان ایزوله‌های بررسی‌شده، 44 ایزوله (44%) ژن aac(3)-IIa را با خود حمل می‌کردند که در این میان بیش‌ترین حضور ژن (36 ایزوله، 92.3%) در بین ایزوله‌های با فنوتیپ مقاومت به جنتامیسین (39 ایزوله، 39%) بود.
نتیجه‌گیری: بر پایه یافته‌های ما، در مواردی که عفونت های مجاری ادراری به طور تجربی درمان می‌شوند استفاده ازپادزیست هایی مانند نیتروفورانتوئین، آمیکاسین یا ایمی پنم برای دستیابی به درمان موثر عفونت توصیه می‌شود. به علاوه، توزیع نسبتاً وسیع ژن aac(3)-IIa در منطقه، باعث نگرانی توسعه مقاومت علیه آمینوگلیکوزیدهای موثری چون جنتامیسین، توبرامیسین و غیره در آینده خواهد شد.
واژه‌های کلیدی: اشریشیا کلی، عفونت های مجاری ادراری، آنزیم‌های تغییردهنده آمینوگلیکوزیدها، aac(3)-IIa
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
باکتری شناسی پزشکی
دریافت: 1393/1/20 | پذیرش: 1393/1/20 | انتشار الکترونیک: 1393/1/20
دریافت: 1393/1/20 | پذیرش: 1393/1/20 | انتشار الکترونیک: 1393/1/20
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
