مجله میکروب شناسی پزشکی ایران

Mendeley  

Zotero  

زمینه و اهداف: در حال حاضر، نان های تولیدی در کشور توسط 60 عزار واحد نانوایی که شامل 96 درصد سنتی و 4 درصد صنعتی است پخت می گردند. سهم تولید نان های سنتی لوش، بربری، تافتون و سنگک به ترتیب، 40، 25، 25، 6 درصد می باشد که متاسفانه گاهی ضایعات نان به 30 درصد از کل نان تولیدی می رسد. این میزان معادل سالانه حدود 300 میلیون دلار از گندهای تولیدی و وارداتی را شامل می گردد. اغلب این ضایعات نان به صورت خشک و کپک زده و احتمالا حاوی سموم قارچی ( مایکوتوکسین ها) بوده که معمولا به مصرف تغذیه دام می رسد و در نتیجه برای سلامتی انسان و دام خطرناک است. عمده ترین عامل میکروبی آلوده کننده نان، کپک ها هستند به طوریکه بسیاری از گونه های این میکروارگانیسم ها با تولید مایکوتوکسین های پایدار می تواندن عامل خطرناکی برای مصرف کننده های دام و در نتیجه انسان باشند. یکی از اهداف این پژوهش، بررسی احتمالی الودگی میکروبی نان های ضایعاتی به ویژه نظیر رشد کپک و مخمرهای پاتوژن است.
روش بررسی: جهت کشت 20 نمونه نان ضایعاتی جمه آوری شده در ادارات بازیافت شهرداری تهران، از محیط های کشت عمومی قارچ SD براث حاوی کلرامفنیکل با غلظت دو برابر و SD اگار حاوی کلرامفنیکل که همان محیط کشت YGC می باشد جهت شناسایی کپک و مخمر استفاده شد.
یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از تحقیقات فوق، از 20 نمونه مورد آزمایش تنها یک نمونه عاری از آلودگی قاچری بوده و 19 نمونه دیگر دارای آلودگی به کپک هایی نظیر آسپرژیلوس، پنی سیلیوم، موکورهای رایزوپوس و مخمر مانند جئوتریکوم کاندیدوم، کاندیدا البیکنز و ساکرومایسس سروزیه بودند.
نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان داد که وجود آلودگی های قارچی که تهدید جدی برای سلامت انسان و دام بوده و از نظر بهداشتی حائز اهمیت می باشتند، در ضایعات نان اجتناب ناپذیر است. لذا کنترل بهداشتی ضایعات نان و فرآورده های حاصله جهت کاهش یا حذف خطرات میکروبی در هنگام بازیافت ان و امکان استفاده مجدد آن ضروری می باشد.