سال 6، شماره 1 و 2 - ( تابستان 1391 )                   جلد 6 شماره 1 و 2 صفحات 38-28 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kafilzadeh, Aram, Sharifi, Naghmachi. Isolation and survey growth kinetics of mercury resistant bacteria in Lake Maharloo . Iran J Med Microbiol 2012; 6 (1 and 2) :28-38
URL: http://ijmm.ir/article-1-219-fa.html
کفیل زاده فرشید، آرام معصومه، شریفی اصغر، نغماچی محسن. جداسازی و بررسی سینتیک رشد باکتری‌های مقاوم به جیوه در دریاچه مهارلو . مجله میکروب شناسی پزشکی ایران. 1391; 6 (1 و 2) :28-38

URL: http://ijmm.ir/article-1-219-fa.html

جداسازی و بررسی سینتیک رشد باکتری‌های مقاوم به جیوه در دریاچه مهارلو
فرشید کفیل زاده 1، معصومه آرام2 ، اصغر شریفی3 ، محسن نغماچی4
1- گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، جهرم، ایران ، Kafilzadeh@jia.ac.ir
2- گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، جهرم، ایران
3- دانشگاه ازاد اسلامی جهرم
4- دانشگاه علوم پزشکی یاسوج دانشکده پزشکی مرکز تحقیقت میکروب شناسی
چکیده:   (15193 مشاهده)

زمینه و اهداف: جیوه از سمی ترین فلزات سنگین بوده به­طوری­که غلظت کم آن باعث مسمومیت حاد و مزمن، اختلال در بینایی،  شنوایی و سیستم عصبی می­شود. باکتری­های مناطق آلوده به جیوه از طریق فرآیند احیاء  قادر به حذف این فلز در محیط اطراف خود هستند. کلیه پساب­های خانگی، تجاری، صنعتی، بیمارستانی و کشاورزی شهر شیراز از طریق رودخانه­های خشک، پل فسا و سلامیه وارد دریاچه مهارلو شده و آن را آلوده می­کنند. از جمله آلاینده­های این دریاچه فلزات سنگین به خصوص جیوه می باشد. هدف از این مطالعه جداسازی و شناسایی باکتری های نمک دوست (هالوفیل) مقاوم به جیوه از آب و رسوبات دریاچه مهارلو و بررسی سینتیک رشد آن­ها بود.

روش بررسی: نمونه برداری از آب و رسوبات سطحی 4 ایستگاه دریاچه (ورودی‌ رودخانه­های خشک، پل فسا، سلامیه و وسط دریاچه) در 4 فصل طی سال 89- 1388 انجام گردید. باکتری­های نمک دوست مقاوم به جیوه از طریق غنی سازی در محیط­های Luria Bertani Broth و  Luria Bertani Agarحاوی نمک و جیوه جداسازی و با روش Viable Plate Count شمارش شدند. سپس سینتیک رشد باکتری­های مقاوم جدا­شده در سه حالت بدون جیوه (کنترل)، حضور 5 میلی­گرم بر لیتر جیوه از ابتدا و حضور 5 میلی­گرم بر لیتر جیوه از نیمه فاز رشد لگاریتمی بررسی گردید. برای تجزیه و تحلیل آماری از آنالیز واریانس (ANOVA) و آزمون دانکن  (Duncan)استفاده شد.

یافته­ ها: بیشترین تعداد باکتری مقاوم به جیوه در ایستگاه­های رودخانه خشک و پل فسا (بر حسب CFU/mlیا  (CFU/gبه ترتیب 104×8/2 و 103×8/375 و کمترین آن در ایستگاه وسط دریاچه (102×7) به­دست آمد. باکتر­های ویبریو، سیتروباکتر، استافیلوکوکوس، پروتئوس،  اشریشیاکلی و سودوموناس به عنوان باکتری­های مقاوم به جیوه شناسایی شدند. ­بیشترین درصد فراوانی باکتری­های شناسایی شده در ایستگاه ها و فصول مختلف مربوط به ویبریو با میزان  75 درصد و کمترین آن مربوط به سیتروباکتر  با میزان 12/5 درصد بود. رشد باکتری­های سیتروباکتر و  استافیلوکوکوس در حضور جیوه از نیمه فاز رشد لگاریتمی، به شدت کاهش یافت.

نتیجه گیری: باکتری­های مقاوم به جیوه نقش تعیین کننده­ای در جذب و حذف این عنصر از دریاچه مهارلو دارند. بافراهم نمودن شرایط و بستر مناسب جهت رشد این باکتری­ها می‌توان از آنها جهت سمیت زدایی و حذف جیوه از پساب کارخانجات آلوده کننده محیط زیست دریاچه مهارلو استفاده کرد.

واژه‌های کلیدی: جیوه، دریاچه مهارلو، باکتری های نمک دوست (هالوفیل)، باکتری‌های مقاوم به جیوه.
متن کامل [PDF 610 kb]   (5928 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: باکتری شناسی پزشکی
دریافت: 1392/10/29 | پذیرش: 1392/10/29 | انتشار الکترونیک: 1392/10/29
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله میکروب شناسی پزشکی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق   ناشر: موسسه فرنام

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Medical Microbiology

Designed & Developed by : Yektaweb Publishr: Farname Inc.