مجله میکروب شناسی پزشکی ایران

Mendeley  

Zotero  

Larypoor M, Frsad S. Evaluation of nosocomial infections in one of hospitals of Qom ,2008. Iran J Med Microbiol 2011; 5 (3) :7-17
URL: http://ijmm.ir/article-1-194-fa.html

زمینه و اهداف: این مطالعه به ارائه اطلاعات جدید در زمینه شیوع نوع عوامل میکروبی دخیل در عفونت های بیمارستانی و عوامل محیطی موثر بر آن در یکی از بیمارستان های استان قم می پردازد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی آینده نگر، بیماران بستری در بخش های Icu و Ccu جراحی مردان و زنان، نفرولوژی، نوزودان، عفونی و غیره از 1/1/1386 تا 1/1/1387 مورد بررسی قرار گرفتند. به این ترتیب که پرستاران در این بخش ها اقدام به پر کردن پرسشنامه های با بیان پارامترهایی از جمله نام و نام خانوادگی، سن، جنس، تاریخ بستری، بخش بستری، بیماری، علت بستری شدن، بروز عفونت های بیمارستانیف محل بروز عفونت بیمارستانی، تاریج بروز عفونت بیمارستانی، می گردند. سپس از محل بروز عفونت نمونه گیری کرده و با بررسی نمونه مستقیم و کشت نوع عامل را مشخص می کردند. نمونه های گرفته شده شامل، خلط، خون، ادرار و زخم بود. برای تحلیل نتایج از آزمون همبستگی استفاده شد.
نتایج: از میان 21054 بیمار مورد بررسی در طول یکسال تعداد 105 بیمار با متوسط سن (26.4± 64.16 ) سال و محدودنه سنی بین 30 روز تا 126 روز) به عفونت بیمارستانی مبتلا شدند و 19 نفر بعد از 48 ساعت مردند. تعداد زنان بستری شده مبتلا به عفونت بیمارستانی 50 نفر و تعداد مردان 55 نفر بودند. میران بروز عفونت 35 در ده هزار بیمار بود. در این تحقیق باکتری هاف ویروس ها و قارچ ها به عنوان عوامل ایجاد کننده عفونت ثانویه در بیماران بستری شده در بیمارستان جدا سازی گردید. در این مطالعه باکتری های جداشده از افراد مبتلا شده به عفونت بیمارستانی به ترتیب عبارتند از 37 (35.2%) نفر E.coli، از 14 نفر (33.13) Gram positive Cocci، از 12 نفر ( 11.42) Enterobacter، از نفر (9.52) Alkaligenes، از 9 نفر (8.57) Klebsiella، از 8 نفر (7.61) Pseudomonas، همچنین از 5 نفر (4.76) HBS Virus و از 4 نفر (3.80) HCV Virus جدا شد. همچنین 4 نفر (3.80) قارچ Candida albicans و از 2 نفر قارچ (1.90) Aspergillus جدا شد. چگالی بروز عفونت در بخش های ICU، 86.60 در ccu 39.64 در بخش داخلی37.71،در بخش جراحی 28.67 در ارتوپدی 14.19 در بخش کودکان 12.42 در عفونتی 9.77 در بخش قلب 5.4 در بخش نفرولوژی 4.67 و در بخش گوش و حلق و بینی 2.44 بیمار در ده هزار بیمار – روز بدست آمد. بر طبق تست Corrolation ارتباط معنی داری بین افزایش سن و افزایش میزان بروز عفونت بیمارستانی بوضوح دیده شد. (P≤0.01) همچنین با انجام این تست هیچ ارتباطی بین جنسیت و میزان شیوع عفونت بیمارستانی مشاهده نشد. (P≥0.05)
بحث: با توجه به نتایج به دست آمده نشان داده شد که عفونت بیمارستانی با عوامل مشخص در رنج سنی 90 -60 سال بیشترین بروز را به دلیل نقص های سیستم ایمنی، آویتامینوز، دیابت، جراحی ها، پنومونی و کادر درمان ( عدم رعایت بهداشت توسط پزشک و پرستار) ایجاد می شود. بعد از این رنج در نوزادان بستری بیشترین بروز مشاهده شد.• فراوانی نسبی عفونت بیمارستای در این مطالعه از طریق سوندهای ادراری ( 42%)، زخم جراجی شده (%24) مجاری تنفسی (18%)، جریان خون (12%) و باقی ارگان ها (145) بود. که نشان می دهد عوامل باکتریال و قارچی با تشکیل بیوفیلم بر روی تجهیزات داخل رگی و سوند های ادراری، منجر به بروز عفونت و حتی مرگ می شوند. لذا با توجه به نتایج این گونه تحقیقات و پیشگیری از وخامت حال بیماران و مرگ میر آنها با کمی توجه و رعایت اصول پیشگیری از بروز این عفونت ها بسیار ضروری می باشد. نتایج بدست آمده از این تحقیق در مقایسه با تحقیقات دیگر بروز عفونت بیمارستای کمتری را در این بیمارستان نشان می دهد که به استفاده بموقع مداخلات پزشکی، شستن دستها، آموزش بهداشت، نظارت مستمر مسئولات، استفاده درست از وسایل یک بار مصرف، استفاده کنترل شده آنتی بیوتیک ها و مراقبت ضحیح از زخم های ناشی از جراجی مربوط می شود.