سال 5، شماره 1 و 2 - ( بهار و تابستان 1390 )
جلد 5 شماره 1 و 2 صفحات 68-66 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
شریفی مسعود. واژه گزینی در میکرب شناسی - قسمت 5. مجله میکروب شناسی پزشکی ایران. 1390; 5 (1 و 2) :66-68
ﻣﺪﯾﺮ ﮔﺮوه واژه ﮔﺰﯾﻨﯽ اﻧﺠﻤﻦ ﻋﻠﻤﯽ ﻣﯿﮑﺮب ﺷﻨﺎﺳﯽ اﯾﺮان
چکیده: (7707 مشاهده)
واژه ﮔﺰﯾﻨﯽ در ﻣﯿﮑﺮب ﺷﻨﺎﺳﯽ - ﻗﺴﻤﺖ 5
اﺻﻮل ﻣﻮﺿﻮﻋﻪ ﻣﺮاد از اﺻﻮل ﻣﻮﺿﻮﻋﻪ اﺻﻮﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﺴﺘﺎن ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ وﻇﺎﯾﻔﯽ ﮐﻪ در اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﻋﻬﺪهاش ﻧﻬﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ، ﭘﺲ از ﺑﺤﺚ و ﺑﺮرﺳﯽ ﻓﺮاوان آﻧﻬﺎ را ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و اﮔﺮ ﻧﻪ ﺑﺮای ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮای ﻣﺪﺗﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ، درﺳﺘﯽ ﯾﺎ ﻧﺎدرﺳﺘﯽ آﻧﻬﺎ را در درون ﻓﺮﻫﻨﮕﺴﺘﺎن ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺤﺚ ﻧﻤﯽداﻧﺪ. اﯾﻦ اﺻﻮل ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:
2.1 ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻋﻠﻤﯽ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ زﺑﺎن ﻋﻠﻤﯽ اﺳﺖ
2.2 زﺑﺎن ﻋﻠﻢ در اﯾﺮان زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ اﺳﺖ و ﺑﺎﯾﺪ ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ
2.3 زﺑﺎن ﻋﻠﻤﯽ ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﺮای ﺑﻘﺎ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ واژهﮔﺰﯾﻨﯽ ﺳﺎزﻣﺎنﯾﺎﻓﺘﻪ و ارزﺷﻤﻨﺪ اﺳﺖ.
درﺳﺘﯽ آﻧﭽﻪ در ذﯾﻞ اﺻﻮل ﻣﻮﺿﻮﻋﻪ آﻣﺪه اﺳﺖ در درون ﻓﺮﻫﻨﮕﺴﺘﺎن از ﭘﯿﺶ ﻣﻔﺮوض اﺳﺖ. ﺑﻪﺑﯿﺎن دﯾﮕﺮ ، ﺻﺮف ﺗﺎﺳﯿﺲ ﻓﺮﻫﻨﮕﺴﺘﺎنﻫﺎ (ﮐﻪ در اﯾﺮان ﻗﺪﻣﺘﯽ ﻫﻔﺘﺎد ﺳﺎﻟﻪ دارﻧﺪ) از ﯾﮏ ﺳﻮ، و وﻇﺎﯾﻔﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﺴﺘﺎن زﺑﺎن و ادب ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﻪﻣﻮﺟﺐ اﺳﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﺧﻮد ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ ، ﺣﮑﺎﯾﺖ از اﯾﻦ دارد ﮐﻪ اﺻﻮل ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﺑﺎﻻ از ﻧﻈﺮ ﻓﺮﻫﻨﮕﺴﺘﺎن ﺑﺪﯾﻬﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ٔ
2-1 ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻋﻠﻤﯽ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ زﺑﺎن ﻋﻠﻤﯽ اﺳﺖ
ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ دو ﻗﺮن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯾﺮان ﺑﺎ ﻋﻠﻮم و ﻓﻨﻮن ﺟﺪﯾﺪ آﺷﻨﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻨﮑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺎ در روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ ﺟﻬﺎن ﻣﺪرن ﭼﻪ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﺑﺎﯾﺪ در ﭘﯿﺶ ﮔﯿﺮد و ﭼﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮی از آن را ﺑﭙﺬﯾﺮد و ﭼﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮی را ﻧﭙﺬﯾﺮد، ﺑﺤﺚ و ﺟﺪل ﺑﺴﯿﺎر اﺳﺖ، اﻣﺎ ﻇﺎﻫﺮاً ﻫﻤﻪ در اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ اﺗﻔﺎق ﻧﻈﺮ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻠﻮم ﺟﺪﯾﺪ را آﻣﻮﺧﺖ و از ﻓﻨﺎوری ﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻬﺮه ﺑﺮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، ﺑﻌﯿﺪ اﺳﺖ در ﻣﯿﺎن ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮان ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻋﻠﻤﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﺳﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻋﻠﻢ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در ﺗﻌﺮﯾﻒ زﺑﺎن ﻋﻠﻢ آوردﯾﻢ زﺑﺎن ﺧﺎﺻﯽ دارد ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺘﻦ زﺑﺎن ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﯽ روﯾﺪ و ﮔﺴﺘﺮش ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ و ﭘﯿﺪاﯾﺶ و ﮔﺴﺘﺮش ﻋﻠﻢ، ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪی ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺸﺮی ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ، ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻌﻪ زﺑﺎن ﻋﻠﻢ اﺳﺖ.
2-2 زﺑﺎن ﻋﻠﻢ در اﯾﺮان زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ اﺳﺖ و ﺑﺎﯾﺪ ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ
از ﻫﻤﺎن آﻏﺎز ورود ﻋﻠﻢ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻪ اﯾﺮان، زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان زﺑﺎن ﻋﻠﻢ ﺑﺮﮔﺰﯾﺪه ﺷﺪ و اﯾﻦ ﯾﮑﯽ از اﻣﺘﯿﺎزات ﻣﺎ اﯾﺮاﻧﯿﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ زﺑﺎن ﻣﻠﯽ و زﺑﺎن ﻋﻠﻤﯽﻣﺎن ﯾﮏ اﺳﺖ. در ﺟﻬﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻤﺎن اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮﮔﺰﯾﺪن ﯾﮏ زﺑﺎن اروﭘﺎﯾﯽ ﺑﻪﻋﻨﻮان زﺑﺎن ﻋﻠﻤﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ آﻧﺎن را در ﮐﺎر اﻧﺘﻘﺎل ﻋﻠﻮم و ﻏﻠﺒﻪ ﺑﺮ ﻋﻘﺐﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﻋﻠﻤﯽ ﻣﻮﻓﻖ ﮐﻨﺪ، زﺑﺎن ﻣﻠﯽ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﺎرﻫﺎی روزﻣﺮه اﺧﺘﺼﺎص دادهاﻧﺪ و ﺑﺮای ﮐﺎرﺑﺮدﻫﺎی ﻋﻠﻤﯽ ﯾﮏ زﺑﺎن اروﭘﺎﯾﯽ اﺧﺘﯿﺎر ﮐﺮدهاﻧﺪ. اﯾﻦ راه ﺣﻞ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺮای ﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ زﺑﺎن ﻣﻠﯽ ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪای ﻧﺪارﻧﺪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ، اﻣﺎ ﺑﺮای اﯾﺮان ﭼﻨﯿﻦ ﻧﯿﺴﺖ. در اﯾﻨﺠﺎ ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ وﺿﻊ زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ را از ﻧﻈﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی زﺑﺎن، ﭼﻨﺎنﮐﻪ در ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺳﺎن زﺑﺎن اﺳﺖ، ﺑﺴﻨﺠﯿﻢ. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی زﺑﺎن ﺷﺎﻣﻞ اﯾﻦ ﻣﺮاﺣﻞ اﺳﺖ:
اﻧﺘﺨﺎب ﯾﮏ زﺑﺎن در ﻣﻘﺎم زﺑﺎن ﻣﻠﯽ؛
اﻧﺘﺨﺎب ﯾﮏ ﻟﻬﺠﻪ از آن زﺑﺎن ﺑﻪﻣﻨﺰﻟﻪ ﻟﻬﺠﻪ ﻣﻌﯿﺎر؛
اﻧﺘﺨﺎب ﺧﻂ؛
اﻧﺘﺨﺎب و ﺳﺎﺧﺘﻦ اﺻﻄﻼﺣﺎت ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﻧﻈﺎم دﯾﻮانﺳﺎﻻری، ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺻﻄﻼﺣﺎت اداری و ﻧﻈﺎﻣﯽ و ﺣﻘﻮﻗﯽ؛
اﻧﺘﺨﺎب و ﺳﺎﺧﺘﻦ و ﯾﮑﺴﺎن ﮐﺮدن اﺻﻄﻼﺣﺎﺗﯽ ﮐﻪ در ﻋﺮﺻﻪ ﻋﻠﻮم و ﻓﻨﻮن ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز اﺳﺖ.
زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﻣﺮاﺣﻞ اول و دوم و ﺳﻮم را ﻃﯽ ﮐﺮده اﺳﺖ و در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭼﻬﺎرم ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻞ روﺑﺮو ﻧﯿﺴﺖ. اﻣﺎ در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﻨﺠﻢ ﮐﻢ و ﺑﯿﺶ ﺑﺎ دﺷﻮاریﻫﺎﯾﯽ روﺑﺮوﺳﺖ. ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﺎمﻫﺎی ﺑﻠﻨﺪی ﻧﯿﺰ ﺑﺮداﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺪﯾﻬﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮاﺣﻞ ﭼﻬﺎرم و ﭘﻨﺠﻢ ﻫﯿﭻﮔﺎه ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﻧﻤﯽرﺳﺪ و در آﻧﻬﺎ ﺗﻼش و ﻧﻮآوری داﺋﻤﯽ ﺿﺮوری اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ در ﺑﺎﻻ آوردﯾﻢ و ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﺻﺎﺣﺐ ادﺑﯿﺎت ﻣﮑﺘﻮب ﻫﺰار ﺳﺎﻟﻪ اﺳﺖ و در ﻧﻈﺮ ﺑﺴﯿﺎری از ادب ﺷﻨﺎﺳﺎن ﯾﮑﯽ از ده زﺑﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ آﺛﺎر ادﺑﯽ ﺑﺮ ﺟﺴﺘﻪ ﺧﻠﻖ ﮐﺮدهاﻧﺪ، ﻇﺮﻓﯿﺖ اﯾﻦ را دارد ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﻠﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪی ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﻮد.
اﺧﺘﯿﺎر ﮐﺮدن ﯾﮏ زﺑﺎن اروﭘﺎﯾﯽ ﺑﻪﻣﻨﺰﻟﻪ زﺑﺎن ﻋﻠﻢ اﯾﺮان دﺳﺖ ﮐﻢ ﺳﻪ ﻋﯿﺐ ﺑﺰرگ دارد:
1. زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﻘﺐﻣﺎﻧﺪه و ﺳﺮﮐﻮﻓﺘﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ارﮐﺎن ﻫﻮﯾﺖ ﻣﻠﯽ را دﺳﺘﺨﻮش ﺿﻌﻒ و ﺳﺴﺘﯽ ﻣﯽﺳﺎزد. زﯾﺮا اﻣﺮوز ﺑﻪدﻟﯿﻞ ﻏﻠﺒﻪ ﻋﻠﻢ و ﻓﻨﺎوری ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﻋﺮﺻﻪﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮان اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ زﻣﺎﻧﯽ ﻗﻠﻤﺮو ﻋﻠﻢ را ﺗﺮک ﮐﻨﺪ ﻗﺎدر ﺑﺎﺷﺪ در ﺣﻮزهﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪ و ﺳﺮزﻧﺪه ﻇﺎﻫﺮ ﺷﻮد.
2. ﮔﺴﺘﺮش ﻋﻠﻢ را در ﻣﯿﺎن ﻣﺮدم ﮐﻨﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻋﻠﻢ آﻣﻮزی ﺑﻪ زﺑﺎن ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺑﺴﯿﺎر دﺷﻮارﺗﺮ از ﻋﻠﻢآﻣﻮزی ﺑﻪ زﺑﺎن ﻣﺎدری اﺳﺖ، زﯾﺮا درک ﻇﺮاﯾﻒ و ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽﻫﺎی زﺑﺎن ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﻣﯿﺴﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ ﺻﺮف وﻗﺖ و ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺑﺴﯿﺎر. از اﯾﻦ رو، اﮔﺮ ﻋﻠﻢ ﺑﻪ زﺑﺎن ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺗﺪرﯾﺲ ﺷﻮد، ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺑﻬﺮه را از آن ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺮد ﮐﻪ ﺑﺮ آن ﻣﺴﻠﻂ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﻪاﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ، ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯿﺎن ﺗﺤﺼﯿﻞﮐﺮدﮔﺎن و ﻣﺮدم ﻋﺎدی ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد و اﺷﺎﻋﻪی داﻧﺶ ﻣﺤﺪود ﻣﯽﮔﺮدد و در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺗﺒﻌﯿﻀﯽ ﺳﺨﺖ ﻧﺎروا ﭘﺪﯾﺪ ﻣﯽآﯾﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، ﺑﺮا ی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻋﻠﻢ ﺑﺎﯾﺪ زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ، ﺑﻪﻫﻤﺖ ﻫﻤﻪ اﯾﺮاﻧﯿﺎن ﭼﻨﺎن ﭘﺮورده ﺷﻮد ﮐﻪ از ﻋﻬﺪه ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﻧﯿﺎزﻫﺎی زﻣﺎﻧﻪ ﺑﺮآﯾﺪ.
3. از ﻟﻮازم ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻋﻠﻤﯽ ﺗﻮﺳﻌﻪ داﻧﺶ و اﻃﻼﻋﺎت در ﻣﯿﺎن ﻋﻤﻮم ﻣﺮدم اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﯾﮏ زﺑﺎن ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ در ﻣﻘﺎم زﺑﺎن ﻋﻠﻢ اﯾﻦ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺤﺪود ﻣﯽ ﺷﻮد و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻋﻤﯿﻖ و ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ ﻋﻠﻤﯽ ﻗﻄﻌﺎً ﻣﺤﻘﻖ ﻧﻤﯽﮔﺮدد.
دﮐﺘﺮ ﻣﺴﻌﻮد ﺷﺮﯾﻔﯽ
ﻣﺪﯾﺮ ﮔﺮوه واژه ﮔﺰﯾﻨﯽ اﻧﺠﻤﻦ ﻋﻠﻤﯽ ﻣﯿﮑﺮب ﺷﻨﺎﺳﯽ اﯾﺮان
و ﻧﻤﺎﯾﻨﺪه ﺗﺎم اﻻﺧﺘﯿﺎر اﻧﺠﻤﻦ ﻋﻠﻤﯽ ﻣﯿﮑﺮ ب ﺷﻨﺎﺳﯽ اﯾﺮان در ﻓﺮﻫﻤﮕﺴﺘﺎن زﺑﺎن و ادب ﻓﺎرسی
ﻣﺪﯾﺮ ﮔﺮوه واژه ﮔﺰﯾﻨﯽ اﻧﺠﻤﻦ ﻋﻠﻤﯽ ﻣﯿﮑﺮب ﺷﻨﺎﺳﯽ اﯾﺮان
و ﻧﻤﺎﯾﻨﺪه ﺗﺎم اﻻﺧﺘﯿﺎر اﻧﺠﻤﻦ ﻋﻠﻤﯽ ﻣﯿﮑﺮ ب ﺷﻨﺎﺳﯽ اﯾﺮان در ﻓﺮﻫﻤﮕﺴﺘﺎن زﺑﺎن و ادب ﻓﺎرسی
نوع مطالعه: مقاله مروری |
موضوع مقاله:
انگل شناسی پزشکی
دریافت: 1392/9/9 | پذیرش: 1392/9/9 | انتشار الکترونیک: 1392/9/9
دریافت: 1392/9/9 | پذیرش: 1392/9/9 | انتشار الکترونیک: 1392/9/9
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
