سال 3، شماره 2 و 3 - ( تابستان و پاییز 1388 )
جلد 3 شماره 2 و 3 صفحات 14-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Najafi A, Qorbanalizadgan M, Tavakoli H, Ahmadi A. Rapid ِِ Diagnosis of Listeria monocytogenesby PCR Method with hlyAgene . Iran J Med Microbiol 2009; 3 (2 and 3) :9-14
URL: http://ijmm.ir/article-1-151-fa.html
URL: http://ijmm.ir/article-1-151-fa.html
نجفی علی، قربانعلی زادگان مهدی، توکلی حمید، احمدی علی. تشخیص سریع مولکولی لیستریامنوسیتوژنز به روش PCR با استفاده از ژن hlyA. مجله میکروب شناسی پزشکی ایران. 1388; 3 (2 و 3) :9-14
علی نجفی1 
، مهدی قربانعلی زادگان1 ، حمید توکلی 2، علی احمدی1
، مهدی قربانعلی زادگان1 ، حمید توکلی 2، علی احمدی1
1- مرکز تحقیقات بیولوژی مولکولی دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...(عج)- تهران- ایران
2- گروه تغذیه مرکز تحقیقات بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه اله (عج) ،h.tavakoli1344@yahoo.com
2- گروه تغذیه مرکز تحقیقات بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه اله (عج) ،
چکیده: (19506 مشاهده)
زمینه و اهداف: در حال حاضر روش استاندارد برای تشخیص لیستریا مونوسیتوژنز کشت می باشد. به علت این که در خوراک دام از آنتی بیوتیک استفاده می شود و این باکتری داخل سلولی می باشد حساسیت کشت به شدت کاهش می یابد. به علاوه، تشخیص با این روش بیشتر از 36 ساعت طول می کشد. لذا، دست یابی به آزمونی که بتواند در هر شرایطی وجود لیستریا مونوسیتوژنز را در نمونه بالینی نشان دهد، ارزشمند می باشد. هدف این مطالعه تشخیص سریع مولکولی لیستریا مونوسیتوژنز به روش PCR با استفاده از ژن hlyA بود.
روش بررسی: ژن hlyA به عنوان ژن اختصاصی برای شناسایی لیستریا مونوسیتوژنز انتخاب گردید. به منظور بهینه سازی آزمایش از سویه استاندارد لیستریا مونوسیتوژنز PTCC: 1163 استفاده شد. برای بررسی اختصاصیت از باکتری های سالمونلا تیفی PTCC: 1609، لیستریا مونوسیتوژنز PTCC: 1163 و اشریشیاکلی ATCC: 35218، استفاده شد. برای استخراج DNA از روش فنل - کلروفرم استفاده شد و محصول 210bp پس از الکتروفورز در ژل آگارز %1 در دمای اتاق با رنگ اتیدیوم بروماید رنگ آمیزی و مورد شناسایی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که سویه استاندارد محصول مورد نظر را تولید می نماید. در حقیقت، جفت پرایمر انتخاب شده محصولی در اندازه 210bp تولید می کند. آزمایش اختصاصیت نشان داد که روش حاضر با هیچ یک از باکتری های غیرهدف واکنش نشان نمی دهد. بررسی حساسیت نشان داد که حد نهایی تشخیص DNA لیستریا مونوسیتوژنز در این روش 500fg می باشد.
نتیجه گیری: نتایج بهینه سازی نشان داد که روش PCR به کار رفته در این مطالعه از سرعت، حساسیت و اختصاصیت لازم برخوردار است و نتیجه نهایی در کمتر از سه ساعت بدست می آید. به کارگیری این روش در آزمایشگاه ها تشخیص لیستریا مونوسیتوژنز را امکان پذیر می نماید
روش بررسی: ژن hlyA به عنوان ژن اختصاصی برای شناسایی لیستریا مونوسیتوژنز انتخاب گردید. به منظور بهینه سازی آزمایش از سویه استاندارد لیستریا مونوسیتوژنز PTCC: 1163 استفاده شد. برای بررسی اختصاصیت از باکتری های سالمونلا تیفی PTCC: 1609، لیستریا مونوسیتوژنز PTCC: 1163 و اشریشیاکلی ATCC: 35218، استفاده شد. برای استخراج DNA از روش فنل - کلروفرم استفاده شد و محصول 210bp پس از الکتروفورز در ژل آگارز %1 در دمای اتاق با رنگ اتیدیوم بروماید رنگ آمیزی و مورد شناسایی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که سویه استاندارد محصول مورد نظر را تولید می نماید. در حقیقت، جفت پرایمر انتخاب شده محصولی در اندازه 210bp تولید می کند. آزمایش اختصاصیت نشان داد که روش حاضر با هیچ یک از باکتری های غیرهدف واکنش نشان نمی دهد. بررسی حساسیت نشان داد که حد نهایی تشخیص DNA لیستریا مونوسیتوژنز در این روش 500fg می باشد.
نتیجه گیری: نتایج بهینه سازی نشان داد که روش PCR به کار رفته در این مطالعه از سرعت، حساسیت و اختصاصیت لازم برخوردار است و نتیجه نهایی در کمتر از سه ساعت بدست می آید. به کارگیری این روش در آزمایشگاه ها تشخیص لیستریا مونوسیتوژنز را امکان پذیر می نماید
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
باکتری شناسی پزشکی
دریافت: 1392/9/1 | پذیرش: 1392/9/1 | انتشار الکترونیک: 1392/9/1
دریافت: 1392/9/1 | پذیرش: 1392/9/1 | انتشار الکترونیک: 1392/9/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
