سال 2، شماره 3 و 4 - ( پاییز و زمستان 1387 )                   جلد 2 شماره 3 و 4 صفحات 45-39 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Iranshahi N, Ranjbar R, Siadat S D, Nejati M, Harzandi N, Norozian D, et al . Evaluation of nalidixic acid susceptibility testing for screening ofclinical strains of Salmonella with decreased susceptibility to ciprofloxacin. Iran J Med Microbiol 2009; 2 (3 and 4) :39-45
URL: http://ijmm.ir/article-1-127-fa.html
ایران شاهی نگین، رنجبر رضا، سیادت سیدداور، نجاتی مهدی، هرزندی ناصر، نوروزیان داریوش، و همکاران. و همکاران.. ارزیابی آزمون حساسیت به نالیدیکسیک اسید جهت غربالگری سویه های بالینی سالمونلا با حساسیت کاهش یافته به سیپروفلوکساسین. مجله میکروب شناسی پزشکی ایران. 1387; 2 (3 و 4) :39-45

URL: http://ijmm.ir/article-1-127-fa.html


1- گروه میکروبیولوژی دانشگاه ازاد اسلامی
2- مرکز تحقیقات میکروبیولوژی کاربردی دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...(عج)- تهران- ایران
3- مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی
4- گروه میکرب شناسی دانشکده علوم پایه ، دانشگاه آزاداسلامی، واحد کرج
5- مجتمع تولیدی و تحقیقاتی، بخش واکسن های باکتریایی، انستیتو پاستور ایران ، tabaraie@kfg.ir
چکیده:   (15765 مشاهده)
زمینه و اهداف: فلوئوروکینولون ها به ویژه سیپروفلوکساسین به عنوان آنتی بیوتیک های انتخابی عفونت های سالمونلایی مطرح شده اند. اما موارد متعددی از شکست درمان با سویه های کاهش حساسیت یافته به سیپروفلوکساسین گزارش شده، که رو به افزایش است. این سویه ها بر اساس استاندارد (Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI در محدوده حساس (MIC≤1 mg/ml) قرار دارند که در نتیجه شناسایی آن ها با چالش جدی مواجه است. اکنون به توصیه CLSI در بسیاری از کشورها از نالیدیکسیک اسید دیسک دیفیوژن آگار، جهت شناسایی این سویه ها استفاده می شود. هدف این مطالعه تعیین کارایی نالیدیکسیک اسید دیسک دیفیوژن آگار در غربالگری سویه های سالمونلا با حساسیت کاهش یافته به سیپروفلوکساسین و اندازه گیری MIC سیپروفلوکساسین برای تایید کارایی این روش بود.
روش بررسی: سویه های سالمونلا طی سال های 86-87 از مناطق مختلف کشور جداسازی و با روش های بیوشیمیایی و سرولوژیک شناسایی شدند. حساسیت به نالیدیکسیک اسید و سیپروفلوکساسین توسط روش دیسک دیفیوژن آگار انجام شد و MIC سیپروفلوکساسین با روش E-test اندازه گیری گردید.
یافته ها: از 53 سویه، 28 سویه (%52.8) به روش دیسک دیفیوژن آگار، مقاوم به نالیدیکسیک اسید بودند. در این روش تمام سویه ها نسبت به سیپروفلوکساسین حساسیت نشان دادند اما در اندازه گیری MIC، ? سویه (%15) حساسیت کاهش یافته داشتند. سویه های اخیر در روش دیسک دیفیوژن آگار مقاوم به نالیدیکسیک اسید بودند که شناسایی آن ها با روش سیپروفلوکساسین دیسک دیفیوژن آگار مقدور نبود.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تست حساسیت به نالیدیکسیک اسید می تواند به عنوان یک شاخص استاندارد برای غربالگری سویه های سالمونلا با حساسیت کاهش یافته به سیپروفلوکساسین مورد استفاده قرار گیرد
متن کامل [PDF 229 kb]   (2354 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: اپیدمیولوژی مولکولی
دریافت: 1392/8/25 | پذیرش: 1392/8/25 | انتشار الکترونیک: 1392/8/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله میکروب شناسی پزشکی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق   ناشر: موسسه فرنام

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Medical Microbiology

Designed & Developed by : Yektaweb Publishr: Farname Inc.