سال 2، شماره 2 - ( تابستان 1387 )                   جلد 2 شماره 2 صفحات 54-49 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Abbasi S, Mansouri S. Accuracy of identification and susceptibility tests of gram negative bacilli performed routinely by clinical laboratories compared to the standard procedures in Kerman. . Iran J Med Microbiol 2008; 2 (2) :49-54
URL: http://ijmm.ir/article-1-120-fa.html
عباسی ثمانه، منصوری شهلا. صحت تشخیص آزمایشگاهی و آنتی بیوگرام باسیل های گرم منفی به صورت روتین در مقایسه با روش های استاندارد در کرمان. مجله میکروب شناسی پزشکی ایران. 1387; 2 (2) :49-54

URL: http://ijmm.ir/article-1-120-fa.html


1- گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان
2- گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان ، shmansouri_1000@yahoo.com
چکیده:   (29345 مشاهده)
زمینه و اهداف: باسیل های گرم منفی معمول ترین باکتری های جداشده از نمونه های بالینی در دنیا می باشند. تشخیص صحیح و به موقع این باکتری ها در درمان مناسب و قطعی بیماری های عفونی نقش کلیدی دارد. مقاومت همزمان به چند آنتی بیوتیک (Multiple Drug Resistance=MDR) در این باکتری ها افزایش یافته و به فراوانی گزارش می شود. با توجه به اینکه در اکثر مراکز درمانی آزمایشات استاندارد آنتی بیوگرام انجام نمی شود و از تست های محدودی برای تشخیص ایزوله ها استفاده می گردد، هدف از این مطالعه تعیین صحت تشخیص آزمایشگاهی و آنتی بیوگرام باسیل های گرم منفی به صورت روتین در مقایسه با روش های استاندارد بود.
روش بررسی: مطالعه بر روی 948 نمونه بالینی مربوط به بیماران بستری یا سرپایی در سه بیمارستان بزرگ شهر کرمان که فنوتیپ MDR را در روش دیسک گذاری نشان داده بودند، انجام شد. تشخیص باکتری ها با تست های معمول بیوشیمیایی انجام گرفت. از روش دقت در آگار برای تعیین مقاومت و تعیین حداقل غلظت ممانعت از رشد (Minimal Inhibitory Concentration) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون مجذور کای استفاده شد. یافته ها: فراوانی MDR با روش رقت در آگار %76 موارد گزارش شده در روش دیسک گذاری بود. مقاومت در روش دیسک گذاری بیشتر از روش رقت در آگار گزارش شده بود و در مورد تتراسایکلین، جنتامایسین، سیپروفلوکساسین، آموکسی سیلین، سفالوسپورین ها (سفتی زوکسیم، سفتازیدیم) و تری متوپریم -سولفامتوکسازول اختلاف معنی دار بود (P=0.002). در مراکز درمانی فراوانی سیتروباکتر و انتروباکتر کمتر و اشریشیاکلی و کلبسیلا با فراوانی بیشتر از مقدار واقعی گزارش شده بود.
نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده اعتبار نسبی آزمایشات آنتی بیوگرام در مراکز درمانی مورد بررسی است. لیکن در مواردی علاوه بر تشخیص نادرست نوع باکتری، عدم گزارش درست آنتی بیوتیک می تواند در روند درمان اثرات نامطلوبی داشته باشد. لذا لازم است تا روش دیسک با متد استاندارد در آزمایشگاه های تشخیص طبی انجام گیرد.
متن کامل [PDF 229 kb]   (7090 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: باکتری شناسی پزشکی
دریافت: 1392/8/24 | پذیرش: 1392/8/24 | انتشار الکترونیک: 1392/8/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله میکروب شناسی پزشکی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق   ناشر: موسسه فرنام

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Medical Microbiology

Designed & Developed by : Yektaweb Publishr: Farname Inc.