زمینه و اهداف: موارد استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) در محیط خارج بیمارستانی در حال افزایش است. این بررسی با هدف شناسایی میزان حاملین MRSA و تعیین مقاومت پادزیستی آن در پادگان آموزشی نیروی انتظامی شهرستان کرمان در سال 1390 انجام شد.
مواد و روش کار: از بینی 567 سرباز دوره آموزشی، نمونه جمعآوری شد. تعیین هویت استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از روشهای استاندارد صورت گرفت. مقاومت به متیسیلین با روشهای انتشار دیسک اگزاسیلین و سفوکسیتین غربالگری و با روش PCR و شناسایی ژن mecA تشخیص قطعی داده شد. آزمایش تعیین حساسیت پادزیستی ایزولههای MRSA با روش انتشار دیسک در مقابل 6 پادزیست (اریترومایسین، کلیندامایسین، جنتامایسین، تری متوپریم-سولفامتوکسازول، سیپروفلوکسازین و ونکومایسین) انجام شد. تعیین مقاومت القایی به کلیندامایسین با روش D-test صورت گرفت.
یافتهها: استافیلوکوکوس اورئوس از بینی تعداد 226 سرباز (8/39%) جداسازی شد. از آن میان 43 ایزوله (6/7%) مقاوم به متی سیلین (MRSA) تشخیص داده شد که همگی دارای ژن mecA و حساس به وانکومایسین بودند. بیشترین مقاومت نسبت به اریترومایسین بود که 10 ایزوله (3/23% )به آن مقاوم بودند. میزان مقاومت در ایزولههای MRSA، در مقابل کلیندامایسین، جنتامایسین، تریمتوپریم-سولفامتوکسازول و سیپروفلوکسازین، به ترتیب:14، 3/16، 14 و3/9 % بود. مقاومت القایی به کلیندامایسین در میان ایزولههای MRSA مشاهده نشد.
نتیجهگیری: شیوع حاملین بینی استافیلوکوکوس اورئوس در جمعیت نظامی مورد بررسی قابل توجه است. شیوع حاملین MRSA در بینی گروه مورد بررسی 8/7% بود. اگر چه مقاومت به سایر داروهای ضد میکروبی در این ایزوله ها زیاد نیست، ولی با توجه به اهمیت روزافزون MRSA کسب شده از جامعه، مطالعه این جامعه یا جمعیت های مشابه در زمان های متفاوت لازم بوده و پزشکان باید از وجود چنین ایزوله های کسب شده از جامعه جهت انتخاب داروی موثر درمانی آگاهی یابند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |