سال 3، شماره 4 - ( زمستان 1388 )                   جلد 3 شماره 4 صفحات 8-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه میکروب شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
2- گروه میکروب شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران
3- گروه میکروب شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران ، girajian@yahoo.com
4- گروه ژنتیک دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
چکیده:   (18677 مشاهده)
زمینه و اهداف: پسودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa) عامل اصلی عفونت زخم های سوختگی است. با توجه به مقاومت روز افزون این باکتری به داروهای ضد باکتریایی و به خصوص نسبت به ترکیبات بتالاکتام اهمیت مقاومت آن دو چندان می شود. به علاوه، سویه های تولید کننده آنزیم متالوبتالاکتامازها در جهان رو به افزایش است. هدف از این مطالعه تعیین الگوی حساسیت دارویی و میزان شیوع سویه های پسودوموناس آئروژینوزا تولید کننده متالوبتالاکتاماز دربیمارستان سوانح وسوختگی امام موسی کاظم (ع) اصفهان بود (88-1378).
روش بررسی: از 111 بیمار دچار سوختگی و بستری در بیمارسـتان امام موسـی کاظـم (ع) اصـفهان در طی سال های 88-1378، 79 سویه پسودوموناس آئروژینوزا جدا شد. تست حساسیت دارویی با روش کربی - بائر انجام شد. در سویه های مقاوم به ایمیپنم تولید متالو بتالاکتاماز به روش فنوتیپی (IPM-EDTA) تشخیص داده شد. با استفاده از فناوری P‏CR وجود ژن VIM بررسی گردید.
یافته ها: درصد مقاومت به داروهای ضد باکتریایی به شرح ذیل بود:ایمیپنم %94.9، پیپراسیلین %97.4، سیپروفلوکساسین %98.7، توبرامایسین %95، سفتازیدیم و تیکارسیلین هر یک %100. با روش IPM-EDTA، (%55.8) 41 سویه مقاوم به ایمیپنم، تولید کننده متالو بتالاکتاماز بودند. 34 سویه (%43) حاوی ژن VIM بودند.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد سویه های P.aeruginosa به سفتازیدیم و تیکارسیلین کاملا مقاوم و بیش از %94 آنها به سایر آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند. شیوع تولید متالو بتالاکتاماز در سویه های جدا شده بیش از انتظار است. بنابراین، تشخیص الگوی مقاومت دارویی این باکتری به خصوص تشخیص سویه های تولید کننده متالو بتالاکتاماز در پیشگیری و کنترل عفونت های ناشی ار آن اهمیت زیادی دارد.
متن کامل [PDF 275 kb]   (3669 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: مقاومت پادزیستی (آنتی بیوتیکی)
دریافت: 1392/9/1 | پذیرش: 1392/9/1 | انتشار الکترونیک: 1392/9/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.