سال 12، شماره 3 - ( مرداد - شهریور 1397 )                   جلد 12 شماره 3 صفحات 207-199 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران ، nafzali@birjand.ac.ir
2- گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
3- گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده:   (5956 مشاهده)
زمینه و هدف: این تحقیق به‌منظور بررسی اثر محافظتی ایمنوگلوبولین اختصاصی زردۀ تخم‌مرغ (IgY) علیه آفلاتوکسین بر کاهش عوارض آفلاتوکسین از طریق افزودن به آب آشامیدنی 192 قطعه جوجۀ گوشتی یک‌روزه سویۀ راس 308 از سن 1 تا 42روزگی انجام شد.
مواد و روش‌ کار: آزمایش به‌صورت کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 4 تکرار و 8 مشاهده (جوجه) صورت پذیرفت. ابتدا با تزریق کنژوگه آفلاتوکسین B1- آلبومین سرم گاوی به مرغان تخم‌گذار، زردۀ حاوی IgY علیه آفلاتوکسین تولید (زردۀ ایمن) شد و در ادامه ایمنوگلوبولین استخراج‌شده با غلظت‌های 1 و 5/0 درصد (حجمی) به‌صورت مخلوط با آب آشامیدنی استفاده شد. در این مطالعه گروه‌ها برحسب نوع تیمار عبارت‌اند از: 1) شاهد (بدون هیچ افزودنی)؛ 2) جیره حاوی یک میلی‌گرم در کیلوگرم آفلاتوکسین B1 (تیمار شاهد منفی)؛ 3) شاهد منفی + 0/5 درصد حجمی زردۀ ایمن؛ 4) شاهد منفی + 0/5 درصد حجمی زردۀ غیرایمن؛ 5) شاهد منفی + 1 درصد حجمی زردۀ ایمن؛ 6) شاهد منفی + 1 درصد زردۀ حجمی غیرایمن.
یافته‌ها: جیرۀ حاوی آفلاتوکسین سبب افزایش غلظت سرمی کلسترول و کاهش غلظت سرمی پروتئین تام و آلبومین شد
 (0/05 <P). همچنین ضایعات هیستوپاتولوژیکی در کبد مشاهده شد. افزودن یک درصد حجمی زردۀ ایمن به آب آشامیدنی (تیمار 5)، موجب کاهش غلظت سرمی کلسترول و افزایش غلظت پروتئین تام در مقایسه با تیمار 2 شد  (0/05 <P). طول و عرض ویلی و سطح پرز رودۀ جوجه‌های دریافت‌کنندۀ تیمار 5 بالاتر از تیمار 2 بود (0/05 <P). در طیور دریافت‌کنندۀ تیمارهای 3 و 5، برش بافت کبد تقریباً نرمال و تغییرات کمی در سلول‌های کبدی مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: می‌توان گفت IgY اختصاصی زردۀ تخم‌مرغ علیه آفلاتوکسین می‌تواند در کاهش اثرات آفلاتوکسیکوزیس تجربی به‌عنوان یک عامل سم‌زدایی مؤثر واقع شود.
متن کامل [PDF 865 kb]   (2072 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: قارچ شناسی پزشکی
دریافت: 1397/4/10 | پذیرش: 1397/5/10 | انتشار الکترونیک: 1397/5/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.