سال 12، شماره 5 - ( آذر - دی 1397 )
جلد 12 شماره 5 صفحات 318-311 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه زیست‌شناسی، دانشکدۀ علوم، دانشگاه زابل، ایران
2- گروه پاتوبیولوژی، دانشکدۀ دامپزشکی، دانشگاه زابل، ایران ، ah_rashki@usal.es
3- گروه میکروب‌شناسی، دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، ایران
2- گروه پاتوبیولوژی، دانشکدۀ دامپزشکی، دانشگاه زابل، ایران ، ah_rashki@usal.es
3- گروه میکروب‌شناسی، دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، ایران
چکیده: (5635 مشاهده)
زمینه و هدف: سویه‌های اشریشیاکلی ایجادکنندۀ عفونت دستگاه ادراری، دارای جزایر حاوی ژن‌های کد‌کنندۀ فاکتورهای حدت هستند. اطلاعات کمی دربارۀ نوع و چگونگی توزیع این جزایر در گروه‌های فیلوژنی اشریشیاکلی مولّد عفونت‌های ادراری در مناطق مختلف ایران وجود دارد. در این مطالعه، چگونگی توزیع جزایر حاوی ژن‌های کد‌کنندۀ فاکتورهای حدت بین گروه‌های فیلوژنی ایزوله‌های اشریشیاکلی جداشده از بیماران مبتلا به عفونت‌های ادراری، به روش Multiplex-PCR بررسی شد.
مواد و روش کار: در این مطالعۀ توصیفی، تعداد ۱۰۰ ایزولۀ اشریشیاکلی جداشده از مطالعات قبلی برای تعیین میزان فراوانی جزایر بیماری‌زا و چگونگی توزیع آنها بین گروه‌های فیلوژنیکی بررسی شد. در این روش DNA ژنومی ایزوله‌ها، به روش جوشاندن استخراج شد. تعیین فراوانی جزایر بیماری‌زا با استفاده از روش Multiplex-PCR انجام گرفت و نتایج با استفاده از آزمون دقیق فیشر، تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: میزان فراوانی جزایر بیماری‌زای PAI IV۵۳۶ ,PAI IICFT۰۷۳ ,PAI ICFT۰۷۳, PAI II۵۳۶ و PAI IIJ۹۶به‌ترتیب ۸۴درصد، ۴۴درصد، ۳۰درصد، ۱۶درصد و ۹درصد مشاهده شد. جزایر بیماری‌زای PAI I۵۳۶ و PAI IJ۹۶ در هیچ‌کدام از ایزوله‌های موردمطالعه مشاهده نشد. بیشترین میزان توزیع جزیرۀ PAI IV۵۳۶ بین گروه‌های فیلوژنیکی B۲ و D به‌ترتیب ۸۸درصد (۴۶ از ۵۲ ایزوله) و ۱۰۰درصد (۱۹ از ۱۹ ایزوله) بود.
نتیجه‌گیری: در این مطالعه مشخص شد که ایزوله‌های متعلّق به گروه‌های B۲ و D حامل بیشترین جزایر بیماری‌زا هستند؛ بنابراین می‌توانند در عفونت ادراری، نقش مؤثرتری را نسبت به سایر گروه‌های فیلوژنی ایفا کنند.
مواد و روش کار: در این مطالعۀ توصیفی، تعداد ۱۰۰ ایزولۀ اشریشیاکلی جداشده از مطالعات قبلی برای تعیین میزان فراوانی جزایر بیماری‌زا و چگونگی توزیع آنها بین گروه‌های فیلوژنیکی بررسی شد. در این روش DNA ژنومی ایزوله‌ها، به روش جوشاندن استخراج شد. تعیین فراوانی جزایر بیماری‌زا با استفاده از روش Multiplex-PCR انجام گرفت و نتایج با استفاده از آزمون دقیق فیشر، تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: میزان فراوانی جزایر بیماری‌زای PAI IV۵۳۶ ,PAI IICFT۰۷۳ ,PAI ICFT۰۷۳, PAI II۵۳۶ و PAI IIJ۹۶به‌ترتیب ۸۴درصد، ۴۴درصد، ۳۰درصد، ۱۶درصد و ۹درصد مشاهده شد. جزایر بیماری‌زای PAI I۵۳۶ و PAI IJ۹۶ در هیچ‌کدام از ایزوله‌های موردمطالعه مشاهده نشد. بیشترین میزان توزیع جزیرۀ PAI IV۵۳۶ بین گروه‌های فیلوژنیکی B۲ و D به‌ترتیب ۸۸درصد (۴۶ از ۵۲ ایزوله) و ۱۰۰درصد (۱۹ از ۱۹ ایزوله) بود.
نتیجه‌گیری: در این مطالعه مشخص شد که ایزوله‌های متعلّق به گروه‌های B۲ و D حامل بیشترین جزایر بیماری‌زا هستند؛ بنابراین می‌توانند در عفونت ادراری، نقش مؤثرتری را نسبت به سایر گروه‌های فیلوژنی ایفا کنند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
باکتری شناسی پزشکی
دریافت: 1397/2/31 | پذیرش: 1397/10/8 | انتشار الکترونیک: 1397/11/22
دریافت: 1397/2/31 | پذیرش: 1397/10/8 | انتشار الکترونیک: 1397/11/22
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |