سال 11، شماره 3 - ( مرداد - شهریور 1396 )                   جلد 11 شماره 3 صفحات 84-78 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ramezanian R, Assmar M, Valadkhani Z. Seroparasitological Investigation of Trichomoniasis in Women Referred to Healthcare Centers of Rasht City. Iran J Med Microbiol 2017; 11 (3) :78-84
URL: http://ijmm.ir/article-1-639-fa.html
رمضانیان رویا، آسمار مهدی، ولدخانی زرین تاج. بررسی سروپارازیتولوژی تریکومونیازیس در بانوان مراجعه‌کننده به مراکز درمانی شهر رشت . مجله میکروب شناسی پزشکی ایران. 1396; 11 (3) :78-84

URL: http://ijmm.ir/article-1-639-fa.html

بررسی سروپارازیتولوژی تریکومونیازیس در بانوان مراجعه‌کننده به مراکز درمانی شهر رشت
رویا رمضانیان1 ، مهدی آسمار1 ، زرین تاج ولدخانی 2
1- گروه میکروب‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، لاهیجان، ایران
2- بخش انگل‌شناسی، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایران ، valad.zarrin@gmail.com
چکیده:   (7550 مشاهده)

زمینه و اهداف: تریکومونیازیس یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی است که به‌وسیله انگل تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود. تشخیص و درمان هم‌زمان بیماران و شریک جنسی آن‌ها برای جلوگیری از انتشار بیماری اهمیت دارد. در مطالعه حاضر به بررسی روش‌های مستقیم، رنگ‌آمیزی، کشت و ایمونوفلورسانس غیرمستقیم پرداخته‌شده است.
مواد و روش کار: این مطالعه از اردیبهشت تا مهر 1394، بر روی 120 زن مراجعه‌کننده به مراکز درمانی شهر رشت انجام‌شده است. اطلاعات دموگرافیک بیماران در قالب پرسشنامه انجام گرفت. نمونه‌برداری از ترشحات ناحیه سرویکال و خلفی واژن، برای تهیه اسمیر مستقیم، تهیه لام برای رنگ‌آمیزی به روش هماتوکسیلن ائوزین، کشت در محیط TYI-S-33 و سرم آن‌ها جهت انجام آزمایش آنتی بادی علیه انگل به روش ایمیونوفلورسانس غیرمستقیم جمع‌آوری گردید.
یافته‌ها و نتیجه‌گیری: از 120 نمونه‌ای که در این مطالعه بررسی گردید، نتایج روش‌های مختلف نشان داد که از میان روش‌های تشخیصی به‌جز روش ایمیونوفلورسانس غیرمستقیم، تنها یک نمونه آلوده به تریکوموناس واژینالیس در محیط کشت مثبت (0/83%) شد. درصورتی‌که بررسی سرم­ها به روش ایمیونوفلورسانس غیرمستقیم ، نتایج را به هفت مورد (5/83%) افزایش داد. بیماری‌های منتقله از طریق مقاربتهای جنسی علائمی شبیه به هم دارند، لذا توصیه می‌شود که متخصصین زنان از روش‌های آزمایشگاهی در کنار علائم و نشانه‌های بالینی جهت تشخیص این بیماری استفاده نمایند. استفاده از محیط کشت در تشخیص زمان‌بر است، و استفاده از روش‌های دیگر از حساسیت کمتری برخوردار است، لذا استفاده از روش تشخیصی ایمیونوفلورسانس غیرمستقیم به دلیل حساسیت و دقت و همچنین سهولت انجام آن، توصیه می‌گردد.
 

واژه‌های کلیدی: تریکوموناس واژینالیس، تشخیص، ایمیونوفلورسانس غیرمستقیم
متن کامل [PDF 524 kb]   (2783 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله کوتاه پژوهشی | موضوع مقاله: انگل شناسی پزشکی
دریافت: 1395/8/23 | پذیرش: 1395/11/13 | انتشار الکترونیک: 1396/5/17
فهرست منابع
1. World Health Organization. Global incidence and prevalence of selected curable sexually transmitted infections. Geneva; 2012, p2.
2. Pattman R. Recalcityant vaginal Trichomoniasis. Sex Trans Infect 1999; 75(2): 127-8.
3. Khatib N, Bradbury C, Chalker V, Koh GC, Smit E, Wilson S, et al . Prevalence of Trichomonas vaginalis, Mycoplasma genitalium and Ureaplasma urealyticum in men with urethritis attending an urban sexual health clinic. Int J STD AIDS 2015; 26(6):388-92.
4. Valadkhani Z, Kazemi F, Assmar M, Amirkhani A, Esfandeari B, Lotfi M, et al. Molecular diagnosis of trichomoniasis in negative samples examined by direct smear and culture. Iran J Parasitol 2010; 5(4):31-6.
5. Valadkhani Z, Sharma S, Herjai K, Gupta I, Malla N. Role of Lactobacillus acidophilus on Adhesion of Trichomonas vaginalis isolated from symptomatic and asymptomatic women to vaginal epithelial cells. Urmia Med J 2006; 17(3): 241-5. [in Persian]
6. Garcia AF, Chang TH, Benchimol M, Klumpp DJ, Lehker MW, Alderete JF. Iron and contact with host cells induce expressions of adhesions on the surface of Trichomonas vaginalis. Mol microbiol 2003; 47(5): 1207-24.
7. Mirmonsef P, Krass L, Landay A. Spear GT. The role of bacterial vaginosis and Trichomonas in HIV. Transmission across the female genital tract. Curr HIV Res 2012; 10(3): 202-10.
8. van Der Schee C, Belkum A, Zwijgers L, van Der Brugge E, O'neill EL, Luijendijk A, et al. Improved diagnosis of Trichomonas vaginalis Infection by PCR using vaginal swabs and urine specimens compared to diagnosis by wet mount microscopy, culture, and Fluorescent staining. J Clin Microbio 1999; 37(12): 4127-30.
9. Yoon K, Kim KM, Ahn MH, Min DY, Cha D S. Detection of IgG antibodies with immunofluorescent antibody technique in human trichomoniasis, Korean J Parasitol 1994, 25(1);7-12.
10. Queza M I, Rivera WL. Diagnosis and molecular characterization of Trichomonas Vaginalis in sex workers in the Philippines. Pathog Glob Health 2013;107 (3):136–40.
11. Lazenby GB, Unal ER, Andrews AL, Simpson K. Cost-effectiveness analysis of annual Trichomonas vaginalis screening and treatment in HIV-positive women to prevent HIV transmission. Sex Transm Dis 2014; 41(6):353–8.
12. Akhlaghi L, Falahati M, Jahani Abianeh M, Ourmazdi H, Amini M. Study on the Prevalence of Trichomonas Vaginalis and Candida Albicans in Women Referred to Robat Karim Medical Center and a Comparative Evaluation of Loffler and Diluted Carbol Fuchsin Stains for Rapid Diagnosis of Them. Razi J Med Sci 2005; (48):7-12. [in Persian]
13. Safayi delouyi Z, Valadkhani Z, Sohrabi M. Analysis the Prevalence of Trichomonas vaginalis in Women Clinics of Tehran City’s Referents by PCR. Horizon of Med Sci 2015; 20 (4): 223-29. [in Persian]
14. Mahmoud A, Sherif NA, Abdella R, El-Genedy AR, El Kateb AY, Askalani AN. Prevalence of Trichomonas vaginalis infection among Egyptian women using culture and Latex agglutination: cross-sectional study. BMC Womens Health. 2015; 15:7.
15. Saleh AM, Abdalla HS, Satti AB, Babiker SM, Gasim GI, Adam I. Diagnosis of Trichomonous vaginalis by microscopy, latex agglutination, diamond's media, and PCR in symptomatic women, Khartoum, Sudan. Diagn Pathol 2014; 6; 9: 49.
16. Valadkhani Z, Assmar M, Hassan N, Aghighi Z, Amirkhani A, Kazemi F, et al. The prevalence of Trichomoniasis in high risk behavior women attending the clinics of Tehran province penitentiaries. IJMS 2010; 35(3): 190-194.
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله میکروب شناسی پزشکی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق   ناشر: موسسه فرنام

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Medical Microbiology

Designed & Developed by : Yektaweb Publishr: Farname Inc.