زمینه و اهداف: نزدیک 75 درصد از زنان یک بار در طول عمر خود عفونت مخمری را تجربه می کنند. بیماران با دیابت ملیتوس در خطر عفونت کاندیدیازیس واژینال هستند. هدف از این مطالعه تعیین گونه های کاندیدای جدا شده در زنان دیابتی مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت کرمانشاه در سال 1389 است.

مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 100 زن دیابتی مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت کرمانشاه در سال 1389 انجام گرفت. نمونه ها (ترشحات واژن)، مورد آزمایش مستقیم میکروسکوپی و کشت بر روی محیط سابورودکستروزآگار قرار گرفتند. آزمایشهای تکمیلی برای شناسایی گونه های مختلف کاندیدا از قبیل جرم تیوب و آزمایش جذب قندها (API) انجام شد. تست تعیین حساسیت (MIC) به روش ماکرودایلوشن براث برای گونه های جدا شده گذاشته شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری Chi-square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: از بین 100 نمونه مورد مطالعه 12 مورد (12%) در آزمایش مستقیم میکروسکوپی، 20 مورد (20%) با روش کشت بر روی محیط سابورودکستروزآگار مبتلا به ولوواژنیت کاندیدایی شناخته شدند. گونه های کاندیدای جدا شده عبارتند از: کاندیدا آلبیکنس با 20 مورد (5/62%)، کاندیدا گلابراتا با 6 مورد (7/18%)، کاندیدا تروپیکالیس با 3 مورد (4/9%) و کاندیدا پاراپسیلوزیس با 3 مورد (4/9%). تمامی گونه های کاندیدای جدا شده به داروهای ضد قارچ استفاده شده در مطالعه (آمفوتریسین B، فلوکونازول و کلوتریمازول) حساس بودند.

نتیجه‌گیری: کاندیداآلبیکنس غالبترین گونه جدا شده از بیماران بود. کشت ترشحات واژن حتما باید انجام شود زیرا روش کشت نسبت به آزمایش مستقیم میکروسکوپی حساستر است.