زمینه و اهداف: اسپرژیلوسیها از جمله مهمترین قارچ های توکسین زاست که در زیستگاه شمال ایران، به وفور یافت می شود. افلاتوکسین B1 خطرناکترین شکل آفلاتوکسین است که در دراز مدت باعث سرطان کبد می شود. لذا بر ان شدیم تا با الگوی تعین الگوی افلاتوکسین زایی و تعیین الگوی مقایسه توکسین زایی در اسپرژیلوسهای شمال ایران بپردازیم.
مواد و روش  ها: نمونه ها از مراکز کشت و فراوری شمال البرز و جنوب دریای خزر جمع آوری شده و سپس در بستر های ویژه ای ایزوله و شناسایی شدند که زیر گونه های Wentii,Flavi,Nigri, Circumdati Candidi و یک سری گونه های ناشناخته ی به دست امده برای انگیزش توکسین زایی و اندازه گیری به بستر های دیگر کشت داده شدند.سپس از انها عصاره تهیه شد و اندازه افلاتوکسین عصاره وارد شده به محیط کشت به روش الایزا سنجیده شد. بعد میزان سم وارد شده به محیط کشت انالیز شد و با نتایج سم در بیومس مقایسه شد.
یافته ها: الایزای 53 نمونه میزان افلاتوکسین اندازه گیری شده :4702 % در 10-0 ppb ، 30.2 % در ppb 20-10 ، 20.8 % در ppb 30-20 ، 1.9 % در ppb 40-30 می باشد. از این مقدار نمونه 41.5 % (22 مورد) از هوای کشتزار ها و 58.5 % (31 مورد ) از هوای کارخانجات چای جداسازی شده اند، بیشترین نمونه ها بین کشتزارها و کارخانجات مربوط به شرق گیلان می باشد. ولی در مجموع بیشتری نمونه ها از کارخانجات شرق گیلان و کلا بیشترین تعداد نمونه ها از بخش فلاوی بدست امده اند. در تقسیم بندی گونه ای نیز بیشترین تعداد گونه ها بعد از گونه های ناشناخته مربوط به گونه ی فلاووس است بین میزان سم بر حسب بخش و گونه اختلاف معنا داری دارد.
نتیجه گیری: با توجه به این که بیشتر نمونه ها (چه در بیومس و چه در محیط کشت) از کشتزار ها و کارخانجات شرق گیلان بدست امده اند این مناطق از نظر ابتلا به افلاتوکسین High Risk هستند.