سال 7، شماره 1 - ( بهار 1392 )                   جلد 7 شماره 1 صفحات 34-28 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات کردستان،کردستان، ایران
2- بخش واکسن‌های باکتریایی و تهیه آنتی ژن، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایران ، hojiahmadi@yahoo.com
3- بخش واکسن‌های باکتریایی و تهیه آنتی ژن، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایران
چکیده:   (16006 مشاهده)

زمینه و اهداف: واکسیناسیون در مبارزه علیه بروسلوز نقش اساسی دارد. با توجه به مشکلات درمان و پایین بودن کارایی واکسنهای موجود، می توان از برخی اجزاء دیواره سلولی بروسلا، برای مثال Outer Membrane Protein به عنوان ایمونوژن در تهیه واکسن استفاده کرد. بدین منظور در تحقیق حاضر میزان ایمنی زایی هومورال ترکیب OMPs بروسلا آبورتوس RB51 با واکسن زنده بروسلا آبورتوس RB51 با استفاده از آزمون باکتری‌کشی سرم مورد ارزیابی قرار گرفته است.

مواد و روش کار: در این مطالعه ابتدا سویهBrucella abortus RB51 درمحیط کشت بروسلا آگار کشت شد، سپسOMPs این باکتری به روش سدیمN-لوریل سارکوزینات استخراج شد وOMPs با واکسن زندهRB51 ترکیب و به عنوان واکسن ترکیبی، مورد استفاده قرار گرفت. سپس بمنظور بررسی ایمنی زایی به تعدادی موش و خرگوش تزریق گردید. در روزهای 0 و  15 ،30 و45 خونگیری از خرگوش ها به عمل آمده و سرم ها جمع آوری و در نهایت تیتر باکتری کشی سرم ها به روش باکتری‌کشی سرم اندازه گیری شد. همچنین تزریق بروسلا آبورتوس سویه 544 بیماریزا به موش ها به منظور چالش و کشت طحال انجام شد.

یافته ها: داده‌های حاصل از آزمون باکتری‌کشی سرم نشان داد که ایمنی هومورال بسیار خوبی بصورت تیتر باکتری کشی برعلیه واکسن ترکیبی نسبت به واکسن زندهRB51 ایجاد شده و در کشت طحال کاهش تعداد کلنی‌های گروه واکسینه شده با واکسن ترکیبی قابل توجه است. تجزیه و تحلیل نتایج آنالیز واریانس، اختلاف معنی داری بین گروهها با (05/0 p <) نشان می دهد.

نتیجه‌گیری: نتایج آزمون باکتری‌کشی سرم نشان داد برخلاف تحقیقات قبلی، هم واکسن ترکیبی و هم واکسن زنده RB51توانایی فعال سازی ایمنی هومورال را داشته و واکسن ترکیبی، ایمنی هومورال بیشتری نسبت به واکسن زندهRB51 دارا است و این بدلیل اثر سینرژیسمی این واکسن است.

متن کامل [PDF 954 kb]   (4935 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: میکروب شناسی مولکولی
دریافت: 1392/9/7 | پذیرش: 1392/9/7 | انتشار الکترونیک: 1392/9/7

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.