سال 3، شماره 4 - ( زمستان 1388 )                   جلد 3 شماره 4 صفحات 60-53 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Parvizi P, Fardid F, Amirkhani A. Isolation process of two genes of wspand 16S rRNAin the intracellular bacterium Wolbachia pipientis in Phlebotomus papatasi sandfly vector of Zoonotic Cutaneous leishmaniasis in Iran. Iran J Med Microbiol 2010; 3 (4) :53-60
URL: http://ijmm.ir/article-1-169-fa.html
پرویزی پرویز، فردید فرزانه، امیرخانی عارف. فرآیند جدا سازی دو ژن wsp و 16sr RNA باکتری داخل سلولی Wolbachia pipientis در پشه خاکی فلبوتوموس پاپاناسی ناقل بیماری لیشمانیوز جلدی نوع روستائی ایران. مجله میکروب شناسی پزشکی ایران. 1388; 3 (4) :53-60

URL: http://ijmm.ir/article-1-169-fa.html


1- آزمایشگاه سیستماتیک مولکولی، انستیتو پاستور ایران - تهران، 1316943551، ایران ، parp@pasteur.ac.ir
2- Department of Microbiology, Islamic Azad University of Qom,Qom,Iran.
3- Department of Epidemiology, Pasteur Institute of Iran,Tehran,Iran.
چکیده:   (11990 مشاهده)
زمینه و اهداف: باکتری داخل سلولی Wolbachia pipientis از جمله باکتری های ریکتزیایی است. ژن این باکتری در حشرات به صورت مادرزادی به ارث می رسد و می تواند عامل ایجاد ناسازگاری های سیتوپلاسمی باشد. این باکتری به طور بالقوه می تواند در دستکاری های ژنتیکی جمعیت و کنترل ناقلین برخی بیماری ها مفید باشد. در این مطالعه W. pipientis با استفاده از روشPCR در پشه خاکی گونه فلبوتوموس پاپاتاسی، ناقل بیماری لیشمانیوز جلدی نوع روستایی ایران، ردیابی و مشخص شد. برای این منظور از ژن ( RNAریبوزومی (16 s rDNA و ژن پروتئین سطحی ولباکیا (wsp gene) استفاده گردید.
روش بررسی: برای تشخـیص و ردیابی باکتـری W. pipientis از ژن RNAریبوزومـی( 16 s rDNA) و ژن پروتئـین سطـحی ولباکیا (wsp gene) اسـتفاده شد. با استفاده از روش PCR، از دو جفت پـرایمـر اختـصاصی (wsp 691R/81F) و (16S 994R/99F) استفاده گردید. توالی های بدست آمده با نرم افزار Sequencher TM v.3.1 ویراستاری و مقایسه شدند. جهت مشخص کردن هاپلوتایپ های W. pipientis و آنالیز و ترسیم درخت فیلوژنتیکی آن از نرم افزار PAUP) Phylogenetic Analysis Using Parsimony) استفاده شد.
یافته ها: از 165 عدد پشه خاکی فلبوتوموس پاپاتاسی، قطعه ژنی wsp در (%75.2) 124 و قطعه ژنی 16srDNA در (%74.5) 123، پشه خاکی تکثیر و تعیین توالی شد. برای هر ژن فقط یک هاپلوتایپ منفرد یافت شد.
نتیجه گیری: استفاده از یک سویه ژنتیکی تعریف شده برای W. pipientis در استفاده از ترانسژن ها، امکان انتقالLeishmania major را توسط پشه خاکی، به منظور جلوگیری از انتشار آن، افزایش می دهد. سویه های ژنتیکی این باکتری می توانند فنوتیپ ناسازگاری سیتوپلاسمی را در جمعیت پشه خاکی گونه فلبوتوموس پاپاتاسی نشان دهند. با توجه به وجود آلودگی طبیعی ولباکیا در پشه خاکی ها و ناسازگاری سیتوپلاسمی، امکان استفاده از ولباکیا به عنوان ترانسژن ژن های هدف در بین جمعیت پشه خاکی ها مورد نظر، می توان جمعیت ناقلین را تحت کنترل در آورد و با گسترش بیماری لیشمانیوز مقابله کرد
متن کامل [PDF 255 kb]   (3951 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: ویروس شناسی پزشکی
دریافت: 1392/9/1 | پذیرش: 1392/9/1 | انتشار الکترونیک: 1392/9/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله میکروب شناسی پزشکی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق   ناشر: موسسه فرنام

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Medical Microbiology

Designed & Developed by : Yektaweb Publishr: Farname Inc.