سال 14، شماره 5 - ( مهر - آبان 1399 )
جلد 14 شماره 5 صفحات 459-441 |
برگشت به فهرست نسخه ها
حسین قادری1 
، عبادالله شیری ملک آباد2 ، محمود وحیدی3 ، علیرضا داداشی 4
، عبادالله شیری ملک آباد2 ، محمود وحیدی3 ، علیرضا داداشی 4
1- دانشجو دکتری، گروه باکتری شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
2- مربی، گروه آمار زیستی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش (آجا)، تهران، ایرا ن.
3- استادیار، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش (آجا)، تهران، ایران.
4- استادیار، گروه بیماری های عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش (آجا)، تهران، ایران. ، drdadashialireza@gmail.com
2- مربی، گروه آمار زیستی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش (آجا)، تهران، ایرا ن.
3- استادیار، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش (آجا)، تهران، ایران.
4- استادیار، گروه بیماری های عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش (آجا)، تهران، ایران. ، drdadashialireza@gmail.com
چکیده: (2944 مشاهده)
زمینه و اهداف: استافیلوکوکوس اورئوس از مهمترین عوامل عفونت‌های بیمارستانی، با تشکیل بیوفیلم در ایجاد بیماری‌های مزمن و تقویت مقاومت دارویی موثر است. مطالعه حاضر با هدف بررسی فنوتیپی و ژنوتیپی تشکیل بیوفیلم توسط جدایه‌های استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه‌های بالینی و ارتباط آن با مقاومت میکروبی انجام گردید.
مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی-توصیفی از دی ماه 1397 تا شهریور ماه 1398، 200 نمونه بالینی از بیمارستان‌های آجا در تهران اخذ گردید. کلیه نمونه‌ها با استفاده از محیط های کشت بلاد آگار، مانیتول سالت آگار، بردپارکر و تست‌های کاتالاز، OF و کوآگولاز مورد بررسی قرار گرفت. تعیین مقاومت جدایه‌ها با تست آنتی‌بیوگرام انجام شد. به‌منظور شناسایی حضور ژن‌های کد کننده بیوفیلم شامل icaA، icaB، icaC و icaD از روش Multiplex PCR استفاده گردید. داده‌ها با نرم افزار SPSS و آزمون کای2 بررسی گردید.
یافته‌ها: از 200 نمونۀ کشت شده، 83 (41/5%) جدایه به عنوان استافیلوکوکوس اورئوس تأیید گردید. بیشترین مقاومت در پنی‌سیلین (94%)، تتراسایکلین (72%)، آمپی‌سیلین (54%) و سفکسیتین (51%) مشاهده شد. تولید بیوفیلم به‌صورت فنوتیپی در 65% جدایه‌ها گزارش شد. فراوانی حضور ژن‌های icaA، icaB، icaC و icaD به ترتیب 67/4%، 60/2%، 61/4% و 6/62%، برآورد گردید. 87% از سویه‌های مولد بیوفیلم توانایی مقاومت چندگانه داشتند، در مقابل سویه‌های بیوفیلم منفی فاقد این توانایی بودند (0/05<P).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصله، سویه‌های مولد بیوفیلم تمایل بیشتری برای ایجاد مقاومت میکروبی، مقاومت چند دارویی و مقاومت به متی‌سیلین نشان می‌دهند.
مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی-توصیفی از دی ماه 1397 تا شهریور ماه 1398، 200 نمونه بالینی از بیمارستان‌های آجا در تهران اخذ گردید. کلیه نمونه‌ها با استفاده از محیط های کشت بلاد آگار، مانیتول سالت آگار، بردپارکر و تست‌های کاتالاز، OF و کوآگولاز مورد بررسی قرار گرفت. تعیین مقاومت جدایه‌ها با تست آنتی‌بیوگرام انجام شد. به‌منظور شناسایی حضور ژن‌های کد کننده بیوفیلم شامل icaA، icaB، icaC و icaD از روش Multiplex PCR استفاده گردید. داده‌ها با نرم افزار SPSS و آزمون کای2 بررسی گردید.
یافته‌ها: از 200 نمونۀ کشت شده، 83 (41/5%) جدایه به عنوان استافیلوکوکوس اورئوس تأیید گردید. بیشترین مقاومت در پنی‌سیلین (94%)، تتراسایکلین (72%)، آمپی‌سیلین (54%) و سفکسیتین (51%) مشاهده شد. تولید بیوفیلم به‌صورت فنوتیپی در 65% جدایه‌ها گزارش شد. فراوانی حضور ژن‌های icaA، icaB، icaC و icaD به ترتیب 67/4%، 60/2%، 61/4% و 6/62%، برآورد گردید. 87% از سویه‌های مولد بیوفیلم توانایی مقاومت چندگانه داشتند، در مقابل سویه‌های بیوفیلم منفی فاقد این توانایی بودند (0/05<P).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصله، سویه‌های مولد بیوفیلم تمایل بیشتری برای ایجاد مقاومت میکروبی، مقاومت چند دارویی و مقاومت به متی‌سیلین نشان می‌دهند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
باکتری شناسی پزشکی
دریافت: 1399/2/25 | پذیرش: 1399/6/10 | انتشار الکترونیک: 1399/7/14
دریافت: 1399/2/25 | پذیرش: 1399/6/10 | انتشار الکترونیک: 1399/7/14
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |