سال 14، شماره 1 - ( بهمن - اسفند 1398 )
جلد 14 شماره 1 صفحات 115-101 |
برگشت به فهرست نسخه ها
حسن مروتی1 
، سید جواد سیدطبایی2 ، مهرداد غلامزاد 3
، سید جواد سیدطبایی2 ، مهرداد غلامزاد 3
1- بخش کنترل کیفی ٍ موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی ٍ سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، کرج، ایران
2- گروه انگل شناسی و قارچ شناسی،دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی،تهران ، ایران
3- گروه میکروب شناسی و ا یمنی شناسی، دانشکده پزشکی،علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران ،mgholamzad@iautmu.ac.ir
2- گروه انگل شناسی و قارچ شناسی،دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی،تهران ، ایران
3- گروه میکروب شناسی و ا یمنی شناسی، دانشکده پزشکی،علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران ،
چکیده: (5331 مشاهده)
زمینه و اهداف: دشواری تشخیص عفونت با انگل توکسوپلاسما موجب شده این بیماری به‌عنوان چالشی در سلامت انسان مطرح باشد. از آنجا که پروتئین gra7 می‌تواند کاندیدای مناسبی برای تشخیص این بیماری در فاز حاد باشد، مطالعۀ حاضر با هدف تولید آن در سیستم باکتریایی و استفاده در روش تشخیص سریع مبتنی بر ایمونوکروماتوگرافی انجام گرفت.
مواد و روش کار: پس از تکثیر انگل و استخراج DNA، ژن gra7 با کمک پرایمرهای اختصاصی PCR و در داخل وکتور بیانی pET-32a (+) کلون گردید. سپس پلاسمید مورد نظر به میزبان نهایی (E.coli Rosetta DE3) وارد و بیان شد. پروتئین از سلول باکتریایی لیز شده با ستون کروماتوگرافی رزینی Ni-NTA تخلیص شد. آنتی هیومن آنتی‌بادی متصل به نانوذرات طلا و خط تست و خط کنترل بروی به ترتیب لایه کونژگه و کاغذ نیتروسلولز پاشیده شد و سپس تمامی لایه های آماده شده بروی هم مونتاژ شد و تست نواری مونتاژ شده با استفاده از سرم بیماران و افراد سالم ارزیابی گردید.
یافته‌ها: نتایج الکتروفورز و وسترن بلاتینگ نشان‌دهندۀ بیان مناسب و استخراج موفقیت‌آمیز پروتئین gra7 در سیستم پروکاریوتی بود.حساسیت و اختصاصیت تست استریپ در این مطالعه به ترتیب 100 درصد و 96/7 درصد تعیین شد. مدت زمان پایداری کیت در دمای°C 37 نیز معادل 16 هفته محاسبه شد.
نتیجه‌گیری: انتخاب آنتی‌ژن مناسب براساس شاخصه‌های مهم سلولی و بالینی انگل همراه با بهره‌گیری از نتایج آزمون‌های قبلی منجر به ساخت و ارزیابی موفقیت‌آمیز تست تشخیص سریع توکسوپلاسموز گردید.
مواد و روش کار: پس از تکثیر انگل و استخراج DNA، ژن gra7 با کمک پرایمرهای اختصاصی PCR و در داخل وکتور بیانی pET-32a (+) کلون گردید. سپس پلاسمید مورد نظر به میزبان نهایی (E.coli Rosetta DE3) وارد و بیان شد. پروتئین از سلول باکتریایی لیز شده با ستون کروماتوگرافی رزینی Ni-NTA تخلیص شد. آنتی هیومن آنتی‌بادی متصل به نانوذرات طلا و خط تست و خط کنترل بروی به ترتیب لایه کونژگه و کاغذ نیتروسلولز پاشیده شد و سپس تمامی لایه های آماده شده بروی هم مونتاژ شد و تست نواری مونتاژ شده با استفاده از سرم بیماران و افراد سالم ارزیابی گردید.
یافته‌ها: نتایج الکتروفورز و وسترن بلاتینگ نشان‌دهندۀ بیان مناسب و استخراج موفقیت‌آمیز پروتئین gra7 در سیستم پروکاریوتی بود.حساسیت و اختصاصیت تست استریپ در این مطالعه به ترتیب 100 درصد و 96/7 درصد تعیین شد. مدت زمان پایداری کیت در دمای°C 37 نیز معادل 16 هفته محاسبه شد.
نتیجه‌گیری: انتخاب آنتی‌ژن مناسب براساس شاخصه‌های مهم سلولی و بالینی انگل همراه با بهره‌گیری از نتایج آزمون‌های قبلی منجر به ساخت و ارزیابی موفقیت‌آمیز تست تشخیص سریع توکسوپلاسموز گردید.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
انگل شناسی پزشکی
دریافت: 1398/9/6 | پذیرش: 1398/10/8 | انتشار الکترونیک: 1398/10/11
دریافت: 1398/9/6 | پذیرش: 1398/10/8 | انتشار الکترونیک: 1398/10/11
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |