سال 12، شماره 3 - ( مرداد - شهریور 1397 )                   جلد 12 شماره 3 صفحات 178-169 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه میکروب شناسی ، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
2- گروه باکتری شناسی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- گروه باکتری شناسی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، mohammad.arabestani@gmail.com
چکیده:   (7646 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از داروهای منتخب برای درمان برخی از عفونت‌های استافیلوکوکوسی، کلیندامایسین است. روش‌های مولکولی می‌تواند تکمیل‌کنندۀ روش‌های فنوتیپی برای تشخیص مقاومت القایی به کلیندامایسین باشد. هدف از این مطالعه شناسایی ژنهای عامل مقاومت به کلیندامایسین و اریترومایسین و تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آنها است.
مواد و روش‌ کار: 100 ایزولۀ استافیلوکوکوس کواگولاز منفی از 466 نمونۀ بالینی مختلف با استفاده از آزمون‌های تشخیصی بیوشیمیایی جداسازی شدند. ‌با استفاده از روش دیسک دیفیوژن الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی نسبت به لینکوزامیدها و تتراسایکلین‌ها به دست آمد. سپس، ژن‌های ermA، ermB و ermC و msrA با استفاده از روش PCR شناسایی و بررسی شدند.
یافته‌ها: از 100 جدایۀ استافیلوکوکوس کواگولاز منفی جداشده از نمونه‌های بالینی مختلف، 5 جدایه استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس (5%) و 55 جدایه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس (55%) بودند. از 5 جدایۀ استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس، 2 جدایه (40%) مقاوم به متی‌سیلین و 1 جدایه (20%) دارای فنوتیپ D گزارش شد. همچنین، 1 جدایه (50%) ژن ermA و 1 جدایه (50%) ژن ermB داشتند. از 55 جدایۀ استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، 25 جدایه (45/45%) مقاوم به متی‌سیلین تعیین شد که از این میان 9 جدایه (36%) فنوتیپ D داشتند. همچنین 4 جدایه (16%) دارای ژن ermA، 3 جدایه (12%) دارای ژن ermB، 6 جدایه (24%) دارای ژن ermC و 1 جدایه (4%) هم حامل ژن msrA مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: الگوی فنوتیپی مقاومت به گروه‌های ماکرولیدی ـ لینکوزامیدی، دقت بالایی برای تشخیص سویه‌های MLSB مقاوم به متی‌سیلین ندارد.
 
متن کامل [PDF 793 kb]   (2719 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: میکروب شناسی مولکولی
دریافت: 1396/12/7 | پذیرش: 1397/5/14 | انتشار الکترونیک: 1397/5/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.