سال 11، شماره 6 - ( بهمن-اسفند 1396 )
جلد 11 شماره 6 صفحات 191-184 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه زیست‌شناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
2- گروه زیست‌شناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران ، L.asadpour@yahoo.com
3- گروه شیمی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
2- گروه زیست‌شناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران ، L.asadpour@yahoo.com
3- گروه شیمی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
چکیده: (10451 مشاهده)
زمینه و هدف: مقاومت به درمان آنتی بیوتیکی به ویژه در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین یکی از نگرانی های عمدۀ بهداشت عمومی در سراسر جهان است. مطالعۀ حاضر به سنتز نانوذرات سلنیوم، بررسی اثر ضد میکروبی و امکان استفاده از آن به عنوان نانوحامل آمپیسیلین میپردازد.
مواد و روش کار: نانوذرات سلنیوم به روش احیای شیمیایی سدیم سلنیت به وسیلۀ اسیدآمینۀ ال - سیستئین سنتز شد. بارگذاری اتصال آمپی سیلین در سطح نانوذرات سلنیوم با اضافه کردن تدریجی آنتی بیوتیک به محلول نانوذرات و هم زدن مداوم انجام شد. سپس این اتصال با استفاده از طیفسنجی UV-Vis، پراش اشعۀ x و میکروسکوپ الکترونی روبشی تحت بررسی قرار گرفت. اثر ضد باکتری نانوذرۀ حاصل و نانوذرۀ بارگذاری شده با آنتی بیوتیک در برابر سویۀ استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس و ۱۰ سویۀ بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به روش دیسک دیفیوژن و MIC به روش براث ماکرودایلوشن بررسی شد.
یافته‌ها: اتصال آنتی بیوتیک در سطح نانوذرات سبب افزایش اثر ضد میکروبی آنها نسبت به حالت عادی شد. کمترین غلظت مهارکنندۀ رشد سویه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس در نانوذرۀ سلنیوم بین ۶۲/۵-۷/۸، فرم آزاد آمپی سیلین ۲۵۰-۶۲/۵ و آمپی سیلین متصل به نانوذرات ۶۲/۵-۷/۸ میکروگرم بر میلی لیتر بود. این مقادیر در مورد سویه استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب ۷/۸، ۳۱/۲ و ۳/۹ میکروگرم بر میلی لیتر بود. اتصال آمپی سیلین در سطح نانوذرات سلنیوم سبب بهبود کمترین غلظت مهارکنندۀ رشد استافیلوکوکوس اورئوسهای مقاوم به متی سیلین شد.
نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده، تأییدکنندۀ فعالیت ضد میکروبی نانوذرات سلنیوم است. افزایش فعالیت ضد میکروبی آنتی بیوتیک بارگذاری شده در سطح این ذرات، امکان استفاده از این آنتی بیوتیک ها را در درمان عفونته ای سخت درمان افزایش می دهد.
مواد و روش کار: نانوذرات سلنیوم به روش احیای شیمیایی سدیم سلنیت به وسیلۀ اسیدآمینۀ ال - سیستئین سنتز شد. بارگذاری اتصال آمپی سیلین در سطح نانوذرات سلنیوم با اضافه کردن تدریجی آنتی بیوتیک به محلول نانوذرات و هم زدن مداوم انجام شد. سپس این اتصال با استفاده از طیفسنجی UV-Vis، پراش اشعۀ x و میکروسکوپ الکترونی روبشی تحت بررسی قرار گرفت. اثر ضد باکتری نانوذرۀ حاصل و نانوذرۀ بارگذاری شده با آنتی بیوتیک در برابر سویۀ استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس و ۱۰ سویۀ بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به روش دیسک دیفیوژن و MIC به روش براث ماکرودایلوشن بررسی شد.
یافته‌ها: اتصال آنتی بیوتیک در سطح نانوذرات سبب افزایش اثر ضد میکروبی آنها نسبت به حالت عادی شد. کمترین غلظت مهارکنندۀ رشد سویه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس در نانوذرۀ سلنیوم بین ۶۲/۵-۷/۸، فرم آزاد آمپی سیلین ۲۵۰-۶۲/۵ و آمپی سیلین متصل به نانوذرات ۶۲/۵-۷/۸ میکروگرم بر میلی لیتر بود. این مقادیر در مورد سویه استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب ۷/۸، ۳۱/۲ و ۳/۹ میکروگرم بر میلی لیتر بود. اتصال آمپی سیلین در سطح نانوذرات سلنیوم سبب بهبود کمترین غلظت مهارکنندۀ رشد استافیلوکوکوس اورئوسهای مقاوم به متی سیلین شد.
نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده، تأییدکنندۀ فعالیت ضد میکروبی نانوذرات سلنیوم است. افزایش فعالیت ضد میکروبی آنتی بیوتیک بارگذاری شده در سطح این ذرات، امکان استفاده از این آنتی بیوتیک ها را در درمان عفونته ای سخت درمان افزایش می دهد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
مواد ضد میکروبی
دریافت: 1396/5/16 | پذیرش: 1396/10/24 | انتشار الکترونیک: 1396/12/28
دریافت: 1396/5/16 | پذیرش: 1396/10/24 | انتشار الکترونیک: 1396/12/28
فهرست منابع
1. Enright MC, Day NP, Davies CE, Peacock SJ, Spratt BG. Multilocus sequence typing for characterization of methicillin-resistant and methicillin-susceptible clones of Staphylococcus aureus. J Clin Microbiol. 2000;38(3):1008-15. [PubMed]
2. Huang YC, Su LH, Wu TL, Lin TY. Changing molecular epidemiology of methicillin-resistant Staphylococcus aureus bloodstream isolates from a teaching hospital in Northern Taiwan. J Clin Microbiol. 2006;44(6):2268-70. [DOI] [PubMed]
3. Luo J, Chan W-B, Wang L, Zhong C-J. Probing interfacial interactions of bacteria on metal nanoparticles and substrates with different surface properties. Int J Antimicrob Agents. 2010;36(6):549-56. [DOI] [PubMed]
4. Li W-R, Xie X-B, Shi Q-S, Zeng H-Y, You-Sheng O-Y, Chen Y-B. Antibacterial activity and mechanism of silver nanoparticles on Escherichia coli. Appl Microbiol Biotechnol. 2010;85(4):1115-22. [DOI] [PubMed]
5. De Jong WH, Borm PJ. Drug delivery and nanoparticles: applications and hazards. Int J Nanomedicine. 2008;3(2):133-149. [DOI] [PubMed]
6. Wang Q, Webster TJ. Nanostructured selenium for preventing biofilm formation on polycarbonate medical devices. J Biomed Mater Res A. 2012;100(12):3205-10. [DOI] [PubMed]
7. Shakibaie M, Forootanfar H, Golkari Y, Mohammadi-Khorsand T, Shakibaie MR. Anti-biofilm activity of biogenic selenium nanoparticles and selenium dioxide against clinical isolates of Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, and Proteus mirabilis. J Trace Elem Med Biol. 2015;29:235-41. [DOI] [PubMed]
8. Yu B, Zhang Y, Zheng W, Fan C, Chen T. Positive surface charge enhances selective cellular uptake and anticancer efficacy of selenium nanoparticles. Inorg Chem. 2012;51(16):8956-63. [DOI] [PubMed]
9. Fesharaki PJ, Nazari P, Shakibaie M, Rezaie S, Banoee M, Abdollahi M, et al. Biosynthesis of selenium nanoparticles using Klebsiella pneumoniae and their recovery by a simple sterilization process. Braz J Microbiol. 2010;41(2):461-6. [DOI] [PubMed]
10. Wayne P. Clinical and Laboratory Standards Institute: Performance standards for antimicrobial susceptibility testing: Twenty-fourth informational supplement, M100-S24. Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI). 2014;34(1).
11. Tran PA, Webster TJ. Selenium nanoparticles inhibit Staphylococcus aureus growth. Int J Nanomedicine. 2011;6:1553-8. [PubMed]
12. Tran PA, O’Brien-Simpson N, Reynolds EC, Pantarat N, Biswas DP, O’Connor AJ. Low cytotoxic trace element selenium nanoparticles and their differential antimicrobial properties against S. aureus and E. coli. Nanotechnology. 2015;27(4):045101. [DOI] [PubMed]
13. Hariharan H, Al-Harbi N, Karuppiah P, Rajaram S. Microbial synthesis of selenium nanocomposite using Saccharomyces cerevisiae and its antimicrobial activity against pathogens causing nosocomial infection. Chalcogenide Lett. 2012;9(12):509-15.
14. Chudobova D, Cihalova K, Dostalova S, Ruttkay-Nedecky B, Merlos Rodrigo MA, Tmejova K, et al. Comparison of the effects of silver phosphate and selenium nanoparticles on Staphylococcus aureus growth reveals potential for selenium particles to prevent infection. FEMS Microbiol Lett. 2014;351(2):195-201. [DOI] [PubMed]
15. Wang Q, Webster TJ. inhibiting biofilm formation on paper towels through the use of selenium nanoparticles coatings. Int J Nanomedicine. 2013;8:407. [PubMed]
16. El-Batal A, Essam TM, El-Zahaby DA, Amin MA. Synthesis of Selenium Nanoparticles by Bacillus laterosporus Using Gamma Radiation. Br J Pharm Res. 2014;4(11):1364-86. [DOI]
17. Bhattacharya D, Saha B, Mukherjee A, Santra CR, Karmakar P. Gold nanoparticles conjugated antibiotics: stability and functional evaluation. J Nanosci Nanotechnol. 2012;2(2):14-21. [DOI]
18. Kora AJ, Rastogi L. Enhancement of antibacterial activity of capped silver nanoparticles in combination with antibiotics, on model gram-negative and gram-positive bacteria. Bioinorg Chem Appl. 2013;2013.
19. Brown AN, Smith K, Samuels TA, Lu J, Obare SO, Scott ME. Nanoparticles functionalized with ampicillin destroy multiple-antibiotic-resistant isolates of Pseudomonas aeruginosa and Enterobacter aerogenes and methicillin-resistant Staphylococcus aureus. Appl Environ Microbiol. 2012;78(8):2768-74. [DOI] [PubMed]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |