سال 1، شماره 1 - ( بهار 1386 )
جلد 1 شماره 1 صفحات 31-23 |
برگشت به فهرست نسخه ها
فاطمه میهنی1 
، اذردخت خسروی 2
، اذردخت خسروی 2
1- گروه میکروب شناسی و مرکز تحقیقات بیماریهای عفونی و گرمسیری،دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
2- گروه میکروب شناسی و مرکز تحقیقات بیماریهای عفونی و گرمسیری دانشگاه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز ، khosraviaz@yahoo.com
2- گروه میکروب شناسی و مرکز تحقیقات بیماریهای عفونی و گرمسیری دانشگاه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز ، khosraviaz@yahoo.com
چکیده: (29993 مشاهده)
زمینه
و اهداف: سودوموناس آئروژینوزا یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی
خصوصا در بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی می باشد. برای درمان عفونت های
شدید ناشی از این میکروارگانیسم آنتی بیوتیکهای متعددی از جمله بتالاکتامها
به کار می روند. شیوع بیمارستانی سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک های
بتالاکتام بسیار گزارش شده است که از مهمترین عوامل دخیل در این مقاومت ها،
تولید آنزیم های بتالاکتاماز می باشد. از جمله این آنزیم ها می توان به
متالوبتالاکتامازها اشاره نمود که این آنزیم ها طیف سوبسترای وسیعی داشته و
همه بتالاکتامها را، به جز مونوباکتام آزترئونام، هیدرولیز می کنند. در
تحقیق حاضر فراوانی تولید متالوبتالاکتاماز در ایزوله های سودوموناس
آئروژینوزا مقاوم به ایمیپنم مورد ارزیابی قرار گرفت.
روش بررسی: در ابتدا الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی 100 ایزوله بالینی سودوموناس آئروژینوزا، که از همین تعداد بیمار مبتلا به عفونت های سوختگی بستری در بیمارستان طالقانی اهواز جدا شده بودند، با تست دیسک دیفیوژن به روش کربی - بائر تعیین شد. تمام ایزوله های کلینیکی سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به ایمیپنم توسط Etest ایمیپنم / ایمیپنم به اضافه (Etest Metallo-b- Lactamase) EDTA برای تولید متالوبتالاکتاماز غربالگری شدند. استخراج DNA از کلنی های کشت خالص توسط روش جوشانیدن ساده انجام گرفت. DNA های استخراج شده با استفاده از پرایمرهای اختصاصی برای ژن های VIM و IMP متالوبتالاکتاماز توسط روش PCR مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: بر اساس نتایج حاصله درصد مقاومت ایزوله ها به شرح زیر بود: سفپیم %100، سفتازیدیم %81، تیکارسیلین %70، ایمیپنم %41، مروپنم %23 و پیپراسیلین %20. در بررسی تولید متالوبتالاکتاماز با روش Etest MBL در ایزوله های مقاوم به ایمیپنم، مشخص شد که 8 ایزوله از 41 ایزوله مقاوم (%19.51) متالوبتالاکتاماز مثبت بودند. از 41 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به ایمیپنم جدا شده در طول این دوره تحقیق 8 ایزوله ای که با روش Etest MBL مثبت شده بودند دارای ژن VIM بودند و ایزوله ای که ژن IMP را داشته باشد شناسایی نشد و 33 ایزوله باقیمانده (%80.49) برای هر دو ژنهای VIM و IMP منفی شدند.
نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که همانند سایر تحقیقات انجام شده در دیگر نقاط جهان میزان سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک سودوموناس آئروژینوزا رو به افزایش است و تولید متالوبتالاکتاماز می تواند یکی از دلایل این امر باشد.
روش بررسی: در ابتدا الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی 100 ایزوله بالینی سودوموناس آئروژینوزا، که از همین تعداد بیمار مبتلا به عفونت های سوختگی بستری در بیمارستان طالقانی اهواز جدا شده بودند، با تست دیسک دیفیوژن به روش کربی - بائر تعیین شد. تمام ایزوله های کلینیکی سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به ایمیپنم توسط Etest ایمیپنم / ایمیپنم به اضافه (Etest Metallo-b- Lactamase) EDTA برای تولید متالوبتالاکتاماز غربالگری شدند. استخراج DNA از کلنی های کشت خالص توسط روش جوشانیدن ساده انجام گرفت. DNA های استخراج شده با استفاده از پرایمرهای اختصاصی برای ژن های VIM و IMP متالوبتالاکتاماز توسط روش PCR مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: بر اساس نتایج حاصله درصد مقاومت ایزوله ها به شرح زیر بود: سفپیم %100، سفتازیدیم %81، تیکارسیلین %70، ایمیپنم %41، مروپنم %23 و پیپراسیلین %20. در بررسی تولید متالوبتالاکتاماز با روش Etest MBL در ایزوله های مقاوم به ایمیپنم، مشخص شد که 8 ایزوله از 41 ایزوله مقاوم (%19.51) متالوبتالاکتاماز مثبت بودند. از 41 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به ایمیپنم جدا شده در طول این دوره تحقیق 8 ایزوله ای که با روش Etest MBL مثبت شده بودند دارای ژن VIM بودند و ایزوله ای که ژن IMP را داشته باشد شناسایی نشد و 33 ایزوله باقیمانده (%80.49) برای هر دو ژنهای VIM و IMP منفی شدند.
نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که همانند سایر تحقیقات انجام شده در دیگر نقاط جهان میزان سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک سودوموناس آئروژینوزا رو به افزایش است و تولید متالوبتالاکتاماز می تواند یکی از دلایل این امر باشد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
میکروب شناسی مولکولی
دریافت: 1392/8/19 | پذیرش: 1392/8/19 | انتشار الکترونیک: 1392/8/19
دریافت: 1392/8/19 | پذیرش: 1392/8/19 | انتشار الکترونیک: 1392/8/19
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |