مجله میکروب شناسی پزشکی ایران

Mendeley  

Zotero  

Niakan M, Chitsaz M, Metwaei A. Prevalence of AmpC type extended spectrum beta lactamases genes in clinical isolates of Klebsiella pneumoniae. Iran J Med Microbiol 2008; 2 (2) :1-8
URL: http://ijmm.ir/article-1-114-fa.html

زمینه و اهداف: مواد ضدمیکروبی بتالاکتام در حال حاضر رایج ترین درمان برای عفونت های باکتریایی می باشند. استفاده از آنها منجر به بروز مقاومت باکتری های گرم منفی در برابر آنتی بیوتیک های بتالاکتام در سراسر جهان می شود. آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBLs) آنتی بیوتیک های بتالاکتام را هیدرولیز و غیرفعال می کنند. آنزیم های AmpC در کلاس C طبقه بندی ESBLs جای دارند. آنزیم های AmpC تیپیک که سفالوسپورینازهای مقاوم به اسید کلاولانیک می باشند باعث مقاومت در برابر اغلب اکسی آمینوسفالوسپورین ها می گردند. این آنزیم ها گروهی جداگانه از ESBLs می باشند، اما یک مشکل طبقه بندی در جهش یافته های AmpC رخ داده که منجر به افزایش فعالیت آنها در برابر سفپیم و سفپیروم (سفالوسپورین های نسل چهارم) شده است. چنین جهش هایی در انواع کروموزومی جدایی ناپذیر AmpC رخ داده است، اما آنها می توانند به صورت همسان از انواع پلاسمیدی AmpC گسترش یافته و به طور فزاینده در گونه های کلبسیلا و اشریشیاکلی بسط پیدا کنند. هدف این مطالعه تعیین شیوع ژن های بتالاکتاماز وسیع الطیف AmpC در ایزوله های بالینی کلبسیلا پنومونیه بود.
روش بررسی: ایزوله های بالینی کلبسیلا پنومونیه مربوط به سه بیمارستان امام خمینی، مصطفی خمینی و مرکز طبی کودکان در تهران بود. روش فنوتیپی که برای تشخیص سویه های بالینی مولد ESBLs مورد استفاده قرار گرفت روش آگار دایلوشن بود. برای جداسازی ژن های AmpC از روش مالتی پلکس PCR استفاده شد.
یافته ها: از 168 ایزوله بالینی کلبسیلا پنومونیه (%70.8)119 ایزوله در غربالگری اولیه، از نظر تولید ESBLs مثبت بودند که (%83.2)99 ایزوله در تست فنوتیپی تاییدی مثبت شدند و (%8.4)10 ایزوله دارای ژن های AmpC بودند.
نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که در ایزوله های بالینی کلبسیلا پنومونیه آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف و ژن AmpC وجود دارند، که بالطبع درمان را با مشکل مواجه می نماید. به نظر می رسد اینگونه مشکلات در بیمارستان های شهر تهران در حال گسترش باشد.